جادوی دمیده شده به کالبد سنگ های بی جان

خانم «آکیه ناکاتا» (Akie Nakata)، هنرمند با سلیقه‌ای است که امروز با مرور آثارش همراه شما هستیم. این هنرمند می‌گوید که برای او سنگ‌ها موادی ساده و پیش پا افتاده نیستند. از سوی دیگر او آنها را تنها بومی برای نقاشی کردن هم نمی‌بیند؛ چرا که احساسات او نسبت به سنگ‌ها عمیق‌تر از آن چیزی است که بسیاری از ما قادر به تصورش باشیم.

  سنگ‌های متعددی در کناره‌ی رودخانه‌ها پیدا می‌شوند، اما خب همه‌ی آنها قرار نیست همیشه تنها یک سنگ باقی بمانند. بعضی از آنها برای این بانوی هنرمند چیزی فراتر از یک سنگ هستند؛ چرا که او آنها را بیشتر شبیه به حیوانات می‌بیند و همین سنگ‌ها توجه او را به خود جلب می‌کنند. او می‌گوید وقتی سنگی پیدا می‌کند، احساس می‌کند که این سنگ هم به دنبال او بوده است. به نظر او این سنگ‌های کوچک و بزرگ هم دنیای خاص خود را دارند و وقتی به دست او می‌رسند در واقع به او اجازه می‌دهند به آن بخش نهفته درون آنها جان بخشیده و آنها را به زندگی بازگرداند.

او در ادامه اضافه می‌کند که همواره به فرم اصلی سنگ توجه داشته و در راستای احترامی که برای آنها قائل است، هرگز اقدام به شکستن یا بریدن سنگ یا تغییر و اصلاح زوایای آنها نکرده است. خانم ناکاتا اضافه می‌کند همواره به دنیای سنگ‌ها توجه داشته است؛ اینکه چگونه آنها روی هم جمع شده و کوه‌هایی عظیم را شکل داده‌اند؛ اینکه چگونه اکنون بخشی از یک تخته سنگ عظیم در کوهستانی دور، به شکل یک قطعه سنگ درآمده و جایی را در طبیعت به خود اختصاص داده است. این هنرمند معتقد است که بخشی از تاریخ این سیاره درون همین سنگ‌ها نهفته شده است و آنها در واقع شاهدان خاموش و همیشگی حیات کره‌ی خاکی ما بوده و هستند و در نهایت هرکدام داستانی را در قلب سنگی خود دفن کرده‌اند که پی بردن به آن کار هرکسی نیست. او در ادامه می‌افزاید  اغلب نفس‌های آن زندگی پنهان شده درون هر قطعه سنگی که به دستش می‌رسد را حس می‌کند و به همین خاطر حین کار ممکن است حتی با سنگ مورد نظر صحبت کند و این احساسات به ویژه هنگامی که سنگ را در دست گرفته، بهتر لمس و درک می‌شود.

در طول کار تمام توجه هنرمند معطوف اجرایی کامل و بی‌نقص است و اولین کاری که می‌کند لمس کردن سطح سنگ است تا درست‌ترین تصمیم را برای پیاده کردن طرح ذهنی خود بگیرد. او قدم به قدم و بسیار با احتیاط پیش می‌رود. به عنوان مثال، قسمت پشتی بدن حیوان باید در مکان درست خود روی سنگ کشیده شوند تا با تماشای سنگ، حس واقعی بودن به بیننده القا شود. بعد از پیدا کردن بهترین موقعیت مکانی برای هر بخش، هنرمند ما قلم‌مو را به دست گرفته و همگام با فراز و نشیب سنگ، طرح ذهنی خود را پیاده می‌کند. خانم ناکاتا می‌گوید اغلب حین کار احساس می‌کند که سنگ نیز در این ماجراجویی با او همراه شده و حتی گاهی او را در مسیر درست راهنمایی می‌کند و این اوست که باید به بهترین شکل ممکن به این حیات تازه جان گرفته در دستان خود توجه کند؛ چرا که او اکنون در حال نقاشی کردن یک زندگی و شاهد پیدایش روحی است که آرام آرام و با هر ضرب قلم‌موی نقاش، به درون این کالبد سنگی دمیده می‌شود. اما ظاهراً بخشی از این زندگی تازه شکل گرفته، بیش از سایر اجزا مورد توجه این هنرمند قرار گرفته است.

او در این مورد چنین می‌گوید:

"چشم‌ها از جمله بخش‌هایی هستند که ترجیح می‌دهم در بخش انتهایی کار روی آنها تمرکز کنم؛ در واقع به نظر من کار زمانی حقیقتاً به پایان رسیده است که چشم‌های این حیوانات سنگی جان گرفته و زنده شوند و ببینم که با آنها به من خیره شده‌اند. برای من تکمیل یک قطعه از کار تنها در جزئیاتی خلاصه نشده که باید روی آنها کار کنم، بلکه زمانی یکی از این آثار هنری سنگی به پایان رسیده که احساس کنم سنگ، پیش روی من جان گرفته است."

در ادامه از شما دعوت می‌کنم به تماشای گوشه‌ای از آثار سنگی او بنشینید که هنرمندانه پا به عرصه‌ی وجود گذاشته و احساسات بیننده را به بازی می‌گیرند.