سرویس اجتماعی

کودکی که سر چهارراه فال می‌فروشد، رؤیایی ندارد، فقط خستگی می‌شناسد. کار کودک، تنها تجاوز به یک قانون نیست؛ شکستن آینده‌ای‌ست که می‌توانست روشن باشد. این یادداشت، روایتی است از واقعیتی که شاید هر روز از کنارش بی‌تفاوت رد شویم، اما تأثیر آن بر جامعه ماندگار خواهد بود.

کودک، قرار نیست پشت چراغ قرمز بسوزد یا زیر آفتاب آجرفروشی کند. قرار است رؤیا ببیند، بازی کند، بخندد. روز جهانی مبارزه با کار کودکان، فرصتی است برای یادآوری سهم ما در ساختن دنیایی که کودکی، فصل رنج نباشد. این متن نگاهی است به مسئولیت جمعی ما برای نجات کودکانی که به‌جای زندگی، زنده‌ماندن را تمرین می‌کنند.

برنامه نمایشی جهنم در شهرستان فومن شبیه یک هشدار هیجانی یا نمایش اضطراب‌آور برای القای حسی است که پس از مرگ تجربه می‌شود. البته نباید از نظر دور داشت که موضوعات مطرح شده در برنامه، می‌تواند منجر به گفتمان و بحث درباره معاد در بین جوانان و خانواده‌ها شود و به‌این‌ترتیب، به افزایش درک و فهم مشترک بین افراد مختلف منجر شود.

وام ازدواج، زمانی راهی برای کمک به تشکیل خانواده بود، اما امروز به یکی از بزرگ‌ترین موانع ازدواج تبدیل شده است. صف‌های طولانی، مشکلات مالی، دلالی وام و سیاست‌های متناقض، جوانان را در مسیر ازدواج گرفتار کرده‌اند. این گزارش نگاهی دارد به چالش‌های اقتصادی ازدواج و راه‌هایی که باید برای حل آن بررسی شوند.

زمین، بی‌صدا نفس می‌کشد و سخاوتمندانه می‌بخشد، اما امروز بیش از همیشه نیازمند توجه ماست. آلودگی هوا، تخریب جنگل‌ها و مصرف بی‌رویه، نشانه‌های هشداردهنده‌ای هستند که به ما می‌گویند باید مسیر را تغییر دهیم. روز جهانی محیط‌زیست، فرصتی‌ست برای بیدارشدن و عمل، پیش از آنکه خیلی دیر شود.

قیام ۱۵ خرداد، نه فقط یک اعتراض، که آغاز بیداری بود. روزی که مردم تصمیم گرفتند تاریخ را خودشان بنویسند، نه فقط نظاره‌گر باشند. این قیام، سرآغاز حرکتی شد که نظام پیشین را لرزاند و نشان داد که آگاهی، شکست‌ناپذیر است. این روز فقط یک یادآوری نیست؛ تلنگری است که به ما هشدار می‌دهد آزادی را آسان از دست ندهیم.

عرفه، تنها یک روز نیست؛ فرصتی است برای نجواهای بی‌واسطه، برای اعترافی صادقانه به خالق مهربان. این روز، برای دل‌های خسته، برای امیدهای خاموش، و برای کسانی‌ست که باور دارند هرچند دیر، باز هم راهی برای بازگشت هست. در عرفه، حتی سکوت هم شنیده می‌شود…

سالانه ۵۰ هزار نفر در ایران به دلیل استعمال دخانیات جان خود را از دست می‌دهند؛ چراکه در دود سیگار بیش از ۴۰۰۰ ماده شیمیایی وجود دارد که بیشتر سمی و سرطان‌زا هستند و استعمال سیگار در اماکن عمومی مانند اتوبوس، پارک و مهمان‌پذیری‌ها سلامت افراد غیرسیگاری را تهدید می‌کند.

سیگار، آرام‌آرام آدم را خاموش می‌کند. اما ترک‌کردن، بازگشت به خویشتن است؛ به نفس‌های سالم، به دویدن بی‌سرفه، به خندیدن بی‌نقاب. روز جهانی بدون دخانیات فرصتی است برای تأمل، برای تصمیمی که زندگی را زیباتر می‌کند.

ازدواج، نه یک مراسم ساده، بلکه آغاز سفری است به سوی زندگی مشترک. جایی که عشق، به احترام آمیخته می‌شود و همراهی، شکل تازه‌ای به رابطه می‌بخشد. این مسیر نیازمند فهمیدن، صبوری و ساختن است؛ نه مالکیت، نه کنترل. بیایید ازدواج را به هنری از جنس عشق و تلاش تبدیل کنیم.