عفونت ادراری، یک عارضه ی ناخوشایند است که با سوزش محل ادرار و درد در ناحیه‌ی زیر شکم همراه است. عفونت ادراری بسته به نوع و شدت آن، علائم، دلایل و روش‌های درمانی نسبتا متفاوتی دارد که در این مطلب ۷۲۴ پرس به آن اشاره خواهیم کرد.

پیش از این، در مطلب درمان عفونت ادراری گفته بودیم که ۲۰ تا ۴۰ درصد عفونت‌های خفیف ادراری خود به خود برطرف می‌شوند؛ اما بیش از نیمی از آن‌ها در صورت نبود مراقبت‌های پزشکی عوارض خطرناکی از خود نشان می‌دهند. از این رو در صورت ابتلا به عفونت ادراری و داشتن تب یا بدتر شدن علایم حتما به پزشک مراجعه کنید. پزشک معالج شما بسته به شرایط شما، از تست‌ها و روش‌های تشخیصی به خصوصی استفاده می‌کند.

آزمایش‌ها و روش‌های تشخیص عفونت ادراری

نمونه‌‌گیری از ادرار

پزشک شما ممکن است، از آزمایشگاه بخواهد که مواردی مانند وضعیت گلبول‌های سفید، گلبول‌های قرمز یا باکتری‌ها را آزمایش کند. برای جلوگیری از آلودگی نمونه، احتمالا از بیمار خواسته می‌شود تا ناحیه ی تناسلی خود را با یک پد ضد عفونی کننده پاک کند و بخش میانی ادرار خود را در ظرف آزمایش قرار دهد.

آزمایش کشت ادرار

تجزیه و تحلیل آزمایشگاهی نمونه‌ی ادرار گاهی اوقات با آزمایش کشت ادرار صورت می‌گیرد. نتیجه‌ی این آزمایش، نوع باکتری‌هایی که باعث عفونت ادراری شده است را مشخص می‌کند و پزشک شما بر اساس آن داروی مناسب را تجویز خواهد کرد.

عکسبرداری از مجاری ادراری

چنانچه دچار عفونت‌های ادراری مکرر شوید، پزشک شما احتمال اختلال مجاری ادراری را در نظر می‌گیرد؛ از این رو ممکن است روش‌های عکسبرداری مانند سونوگرافی، سی‌تی یا MRI را پیشنهاد دهد.

مشاهده‌ی فضای داخل مثانه با استفاده از اسکوپ

اگر عفونت ادراری به دفعات پشت سر هم در شما مشاهده شود، ممکن است پزشک شما از طریق سیستوسکوپی، داخل مجرای ادرار و مثانه‌ی شما را ببیند. سیستوسکوپ در واقع یک لوله‌‌ی باریک مجهز به لنز است که داخل مجاری ادرار قرار می‌گیرد.

درمان عفونت ادراری

آنتی بیوتیک‌ها معمولا اولین داروهای تجویزی برای درمان عفونت مجاری ادراری هستند. داروهای دیگر بسته به شرایط سلامتی شما و نوع باکتری پیدا شده در ادرارتان پیشنهاد می‌شود.

تشخیص عفونت ادراری

عفونت خفیف مجرای ادراری

در عفونت خفیف مجاری ادراری معمولا این داروها توسط پزشک تجویز می‌شوند:

  • تری متوپریم/ سولفامتوکسازول
  • فسفومایسین (مونورول)
  • نیتروفورانتوئین
  • سفالکسین
  • سفتریاکسون

گروهی از آنتی‌بیوتیک‌ها که به عنوان فلوروکینولون‌ها معروف هستند، برای عفونت‌های ادراری خفیف پیشنهاد نمی‌شوند؛ زیرا عوارض این داروها از مزایای درمانی آن‌ها بیشتر بوده و ممکن است باعث بروز عفونت‌های ادراری حادتر یا عفونت کلیه شود. احتمالا، پزشک شما زمانی این دارو را پیشنهاد می‌دهد که گزینه‌های درمانی دیگر موجود نباشند.

اغلب اوقات، علایم عفونت ادراری خفیف چند روز پس از درمان از بین می‌روند. اما ممکن است لازم باشد تا مصرف آنتی‌بیوتیک ها را یک یا دو هفته پس از درمان ادامه دهید؛ در خصوص عفونت‌های ادراری خفیف، این امکان وجود دارد پزشک شما مصرف آنتی‌بیوتیک را به مدت دو یا سه روز تجویز کند. در واقع، مدت زمان مصرف دارو بسته به علایم و شرایط حال شما دارد. همچنین، ممکن است که پزشک داروی مسکنی هم برای بی‌حسی مثانه تجویز کند تا هنگام دفع ادرار احساس سوزش نداشته باشید.

عفونت‌های ادراری مکرر

در خصوص عفونت‌های ادراری مکرر، پزشک ممکن است چنین مواردی را در درمان شما به کار بگیرد:

عفونت ادراری مکرر

  • تجویز آنتی‌بیوتیک با دوز کم به مدت شش ماه یا طولانی‌تر
  •  مصرف دوز مشخصی از آنتی‌بیوتیک پس از انجام رابطه‌ی جنسی (اگر عفونت ادراری شما به رابطه ی جنسی مربوط باشد.)
  • استفاده از استروژن واژینال در صورت یائسگی

عفونت شدید ادراری

در مواقع ابتلا به عفونت شدید ادراری، ممکن است نیاز به تزریق آنتی‌بیوتیک‌های وریدی در بیمارستان باشد.

مطلب مرتبط: ۷ درد خطرناک که نباید به راحتی از کنار آن گذشت

اصلاح سبک زندگی و درمان‌های خانگی عفونت ادراری

عفونت ادراری می‌تواند یک مشکل دردناک باشد؛ با این حال، در کنار مصرف آنتی‌بیوتیک‌ها می‌توان با استفاده از راهکارهای پیش رو به درمان این بیماری کمک کرد:

  • سعی کنید در طول روز، مقادیر فراروانی آب بنوشید. آب کمک می‌کند تا ادرار شما رقیق‌تر شده و به دنبال آن باکتری‌ها از بین بروند.
  • از نوشیدن مایعات تحریک‌ کننده ی مثانه مانند قهوه، الکل، نوشیدنی‌های اسیدی و کافئین‌دار خودداری کنید. این نوشیدنی‌ها با تحریک مثانه تمایل آن به دفع ادرار را بیشتر می‌کنند.
  • از پد گرم استفاده کنید؛ برای کاهش فشار یا ناراحتی مثانه، استفاده از پد گرم در قسمت زیر شکم می‌تواند مفید باشد.

پیشگیری از عفونت ادراری

شربت زغال اخته

بسیاری از افراد برای پیشگیری از عفونت ادراری، شربت زغال اخته را به عنوان نوشیدنی مصرف می‌کنند. زغال اخته در دو حالت شربت نوشیدنی و قرص وجود دارد و از نظر عموم خواص ضد عفونی دارد. محققان به بررسی خواص کرن بری برای پیشگیری از عفونت ادراری پرداخته‌اند؛ اما به نتایج قطعی نرسیده‌اند. البته نوشیدن این شربت ضرر خاصی ندارد، اما در بعضی از افراد مشکلاتی مانند معده درد و اسهال گزارش شده است. با این حال، چنانچه داروهای رقیق کننده‌ی خون مانند وارفارین مصرف می‌کنید، بهتر است به سراغ این نوشیدنی نروید!

اگر به عفونت ادراری مشکوک هستید:

چنانچه علایم و نشانه‌های عفونت ادراری را در خود می‌بینید و قصد مراجعه به پزشک را دارید، به این موارد توجه کنید:

  • قبل از مراجعه به پزشک، مطلع شوید که آیا به نمونه‌ی ادرار شما نیاز است یا خیر.
  • علایم غیرعادی خود را در نظر بگیرید؛ حتی اگر فکر می‌کنید که این علایم ارتباطی با عفونت ادراری ندارند.
  • فهرستی از تمام داروها، ویتامین‌ها و مکمل‌هایی که مصرف می‌کنید، تهیه کنید.
  • پرسش‌هایی که از پزشک خود دارید را یادداشت کنید.

در خصوص عفونت ادراری بهتر است این پرسش‌ها را از پزشک خود بپرسید:

  • علت احتمالی علایم و نشانه‌های فعلی من چیست؟
  • آیا غیر از عفونت ادراری احتمال دیگری وجود دارد؟
  • آیا برای تشخیص عفونت ادراری نیاز به آزمایش است؟
  • چه عواملی ممکن است باعث ابتلا به عفونت ادراری شده باشد؟
  • جه روش‌هایی برای درمان عفونت ادراری توصیه می‌کنید؟
  • اگر روش درمانی فعلی، جواب نداد در مرحله‌ی بعد چه توصیه‌ای دارید؟
  • آیا در معرض خطرات مربوط به عفونت ادراری هستم؟
  • آیا ممکن است عفونت ادراری من دوباره تکرار شود؟
  • چه مواردی برای جلوگیری از تکرار عفونت ادراری می‌توانم انجام دهم؟
  • آیا لازم است که به یک پزشک متخصص مجاری ادراری مراجعه کنم؟
  • به همراه داشتن فهرست سوالات را دست کم نگیرید!

راهکارهای پزشک در تشخیص عفونت ادراری

به احتمال زیاد، پزشک شما پرسش‌های متعددی در خصوص عفونت ادراری از شما خواهد پرسید:

  • اولین بار، چه زمانی متوجه علایم عفونت ادراری شدید؟
  • آیا تا به حال مشکل عفونت مثانه یا عفونت کلیه داشته‌اید؟
  • مشکل عفونت ادراری شما تا چه حد شدید است؟
  • معمولا هر چند ساعت (یا دقیقه) ادرار خود را دفع می‌کنید؟
  • آیا نشانه‌های غیر عادی در ادرار خود می‌بینید؟
  • آیا دچار کمردرد هستید؟
  • آیا تب دارید؟
  • آیا در ادرار خود، خون هم مشاهده کرده‌اید؟
  • آیا رابطه‌ی جنسی نسبتا منظم دارید؟
  • آیا از روش‌های پیشگیری از بارداری استفاده می‌کنید؟ چه نوع روشی؟
  • آیا می‌توانید باردار شوید؟
  • آیا مشکل دیگری دارید که به علت آن تحت درمان پزشک باشید؟
  • آیا تا به حال از کاتتر استفاده کرده‌اید؟

امیدواریم با مطالعه این مطلب پاسخ سوالات خود در رابطه با درمان عفونت ادراری را گرفته باشید.