۷ علامتی که نشان می‌دهد صحبت با شما خسته کننده است

"گرچن روبین" به تازگی مطلبی در لینکدین به اشتراک گذاشته که در آن به شماری از خصوصیات افراد خسته کننده(!) اشاره کرده است.

وی نوشته است: مانند اکثر افراد من هم ویژگی هایی دارم که بعضی از آن‌ها جذاب هستند و بعضی هم جالب به نظر نمی‌رسند. وقتی در مواجهه با افراد، احساس خستگی می‌کنم، خواه ناخواه رفتارهایی نشان می‌دهم که خستگی من را مخفی کند. در ادامه به شماری از این رفتارها به عنوان علایم خستگی اشاره کرده‌ام:

۱. نشان دادن واکنش جملات تکراری و پاسخ‌های سرسری

وقتی کسی در پاسخ به صحبت‌های شما می‌گوید: «اوه، واقعا؟ چه جالب! جدی؟» به این معنا است که خیلی جذب موضوع شما نشده است یا تلاش می‌کند که به شما نگوید که چقدر این گفتگو مسخره و بیخود است!

۲. پرسیدن سوال‌های ساده

وقتی افراد در یک گفتگوی خسته کننده قرار می‌گیرند سوال‌های ساده می‌پرسند. «کی رفتید؟ کی آمدید؟». معمولا وقتی افراد به گفتگو علاقه‌مند باشند سوال‌های پیچیده‌تری می‌پرسند و کنجکاوی بیشتری نشان می‌دهند.

۳. قطع نکردن صحبت

با این که قطع کردن صحبت افراد کار بی‌ادبانه‌ای است، اما نشانه‌ی خوبی به شمار می‌رود. این به آن معنا است که مخاطب شما به موضوع علاقه نشان می‌دهد.

۴. درخواست نکردن برای توضیح بیشتر

وقتی کسی به گفتگو با شما علاقه‌مند باشد، توضیحات بیشتری از شما می‌خواهد. سوالاتی مثل «یعنی چی شد؟» یا «دقیقا کی اتفاق افتاد؟» می‌تواند نشان از جالب بودن بحث برای طرف مقابل باشد.

۵. صحبت نکردن در مورد موضوعات مختلف

به نظر من اکثر افراد بیشتر از این که وارد گفتگوهای هدفمند شوند، به دنبال یک مکالمه‌ی جذاب هستند. انتقال حجم عظیمی از اطلاعات، نوع رضایت‌بخشی از یک گفتگو را رقم می‌زند. به طور کلی، مردم دوست دارند که نظرات، اطلاعات و تجارب خود را به اشتراک بگذارند. چنانچه این فرصت در گفتگو برای ان‌ها فراهم نباشد، تمایل دارند که سریع‌تر مکالمه به پایان برسد.

۶. موقعیت بدن

وقتی افراد وارد یک گفتگوی جالب توجه قرار می‌گیرند، ارتباط چشمی با طرف مقابل خود برقرار می‌کنند. کسی که نگاه و حواسش به اطراف است، به طورکامل وارد فضای گفتگو نشده است. از این رو هنگام گفتگو تلاش می‌کنم تا به جای چک کردن گوشی موبایل، نگاه کردن برگه یا زل زدن به افق(!) حواسم به حالت بدنی خود باشد تا اشتیاق (یا وانمود به اشتیاق!) خود را به موضوع صحبت نشان دهم.

در همین راستا، وقتی در جایگاه یک سخنران قرار می‌گیرید، می‌توانید از میزان علاقه‌مندی مخاطب خود با این بررسی آگاه شوید.

۷. وضعیت مخاطب

سر فرانسیس گالتون، در سال ۱۸۸۵ مقاله ای به نام «اندازه‌گیری بی‌قراری» نوشت. او در مقاله‌ی خود به این موضوع اشاره کرد که افراد در زمان خستگی از حالت عمودی خود فاصله می‌گیرند. از این رو برای ارزیابی خستگی مخاطبان خود میزان انحراف ان‌ها را از این حالت در نظر بگیرید. همچین افراد خسته، در مقایسه با افراد مشتاق بی‌قراری بیشتری از خود نشان می‌دهند.

در واقع به یاد داشته باشید که در خیلی از گفتگوها، وقتی که شما احساس خستگی می‌کنید، طرف مقابل هم احساسی همانند شما دارد. از این رو این فرصت خوب وجود دارد که موضوع بحث را تغییر دهید.