ممکن است با شنیدن نام پوستِ ماهی برشته با خود بگوئید" این آخرین چیزی است که امتحانش خواهم کرد." اما صبر کنید، پوست ماهی دارای چربی‌های مفید امگا ۳ است. به جای این‌که از قرص‌های مکمل استفاده کنید، از  پوست ماهی‌هایی که دارای پوست خوردنی هستند بهره ببرید. امتحان کردن این پوست‌های برشته ضرری نخواهد داشت. با ۷۲۴ پرس همراه باشید.

گوشت ماهی دارای فواید بی‌شماری بوده و برای دوست‌داران غذاهای دریایی جزء جدایی ناپذیر زندگی است. اما بیایید در ذائقه‌ی غذایی خود تغییراتی ایجاد کنیم. بی‌شک در برنامه‌ی غذایی بسیاری از ما موادی وجود دارد که سرشار از چربی‌های مضر و فراوان، نیترات، رنگ‌ها و افزودنی‌های متفاوت است؛ اما همچنان بر مصرف کردن آن‌ها اصرار می‌ورزیم. در این میان جایی برای مواد و خوراکی‌های جدید اما مفید، باز بگذارید.

نکته‌های مفید:

پوست ماهی خاویار، راک فیش، حلوا ماهی و سالمون قابل خوردن هستند. بنابراین اگر یکی از این نوع ماهی‌ها را در اختیار داشتید دست به‌کار شوید. برای این‌که پوست ماهیِ مناسب را انتخاب کنید از ماهی تازه و کامل استفاده کنید؛ چرا که جدا کردن پوست از ماهی قطعه قطعه شده کار بسیار سختی است. پوست را به آرامی از روی فیله‌ی ماهی جدا کنید. ممکن است مقداری گوشت یا چربی به پوست چسبیده باشد که بعداً باید این قسمت‌ها را جدا کنید؛ اما اولین نکته‌ای که باید به آن توجه داشت نازک و تُرد بودن پوست ماهی است. برای ماهی‌هایی که دارای پوست ضخیم هستند مانند سالمون، باید کمی پوست ماهی را تُرد و نازک کرد. برای این‌کار می‌توانید پوست ماهی را در آب نمک بجوشانید. نمک به نازک شدن پوست کمک می‌کند. برای ماهی سالمون ۱ تا ۲ دقیقه جوشیدن کافی است اما می‌توانید بدون نیاز به جوشاندن در آب و نمک و فقط با کمی خراش دادن پوست به کمک چاقو کار را راحت کرد تا موقع آماده کردن به خوبی بپزد. برای بیشتر ماهی‌های شبیه حلوا ماهی نظیر راک‌فیش،  ماهی لوتی یا پِرچ« perch» هم یک تا دو دقیقه کافی است.  

چگونه می‌توانیم پوست ماهی را خوردنی کنیم؟

اینک زمان جدا کردن گوشت و چربی از پوست ماهی است. پوست را به آرامی از آب جوش خارج کنید و بر روی یک تخته گذاشته و با یک چاقوی کره‌خوری مواد اضافی را از روی پوست جدا کنید. در این مرحله باید بسیار دقت کنید تا پوست را پاره نکنید.

بعد از این مرحله پوست را خشک کنید. اگر دستگاه خشک‌کن دارید می‌توانید از آن استفاده کنید و یا اینکه یک سینی فر را چرب کنید و پوست‌ها را به نحوی که سمت داخلی پوست رو به بالا باشد  در سینی چیده و در فر با دمای ۱۷۰ درجه‌ی فارنهایت یا ۷۵ درجه‌ی سانتیگراد قرار دهید. اگر لازم بود بعد از مدتی پوست‌ها را کمی تکان بدهید.

زمانی‌که پوست‌ها خشک شدند اگر مقدار زیادی در اختیار دارید می‌توانید بخشی از آن را در فریزر نگهداری کنید. اگر قصد سرخ کردن و مصرف پوست‌های آماده شده را دارید ابتدا باید برای طعم بخشیدن به آن‌ها، ادویه‌های مورد نظر خودتان را آماده کرده و در کنار دست‌تان قرار دهید. می‌توانید کمی نمک و پودر فلفل پاپریکای دودی و یا حتی چند برش نازک لیمو و هر ادویه‌ی دیگری که دوست دارید، به‌کار ببرید.

در یک ظرف مناسب که حجم روغن زیادی را برای غوطه‌ور شدن پوست‌ماهی در بر بگیرد، روغن ریخته و اجازه دهید روغن داغِ داغ شود. روغن مصرفی را می‌توانید از روغن هسته‌ی انگور یا روغن برنج انتخاب کنید اما روغن کانولا یا هر روغن گیاهی دیگری هم قابل استفاده است. وقتی مشاهده کردید که از روغن کمی دود بلند می‌شود چند عدد پوست ماهی را در روغن بیندازید. مشاهده خواهید کرد که بلافاصله پوست‌ها پُف می‌کنند و ظاهر بسیار جالبی پیدا خواهند کرد. در کمتر از یک دقیقه سرخ شده و آماده خواهند بود.

بعد از سرخ شدن پوست ماهی، آن‌ها را بر روی یک حوله‌ی آشپزخانه بریزید تا روغن اضافی آن‌ها گرفته شود و فوراً از ادویه‌هایی که آماده کرده‌اید  روی آن‌ها بپاشید. پوست ماهی به همین نحو آماده مصرف کردن است.

پوست‌های برشته و چیپسی بسته به میزان رطوبت محیط تا چند ساعت تُردی خود را حفظ خواهند کرد. برای یک بار هم که شده به دستورالعمل فوق عمل کنید و تنقلات جدیدی را  امتحان کنید.

اما در نهایت شما چه فکر می‌کنید؟ بد نیست نگاهی هم به مطلب زیر داشته باشید که از منظری دیگر به این قضیه نگاه کرده است:

خوردن پوست ماهی منفعت دارد یا ضرر؟