شاید پرسش‌هایی برای بسیاری پیش آمده باشد که برای جواب دادن به آن‌ها دچار تردید شده باشند. مثلاً آیا باید پوست ماهی را مصرف کرد یا نه؟ حقیقت دارد که مواد ناسالم موجود در آب دریا جذب پوست ماهی شده و نخوردن آن بهتر از خوردنش است؟ آیا در پوست ماهی مواد مفیدی وجود دارد که علی‌رغم ظاهر نه چندان دلچسبش، بهتر است آن‌را در برنامه‌ی غذایی خود بگنجانیم؟ همراه ما باشید.

ماهی خریده‌اید و آن‌را به دست ماهی‌فروش سپرده‌اید. با حرکت چاقو بر روی پوست ماهی، فلس‌های آن یکی بعد از دیگری به هوا پرتاب می‌شود. خیال‌مان راحت می‌شود که اولین کار برای تمیزسازی ماهی را انجام داده‌ایم؛ اما قطعاً به این اکتفا نخواهیم کرد.

خوردن پوست ماهی منفعت دارد یا ضرر؟

گرچه هنگام طبخ ماهی از پوست آن برای حفظ رطوبت وطعم لذیذ ماهی استفاده می‌کنیم و یا حتی با برشته کردن آن جلوه‌ای اشتهابرانگیز به آن ببخشیم؛ اما کمتر پیش خواهد آمد که به پوست ماهی اجازه بدهیم سهمی از  خوراک ما را به عهده بگیرد. گوشت آن مصرف شده و در نهایت پوست بی‌نوا باقی خواهد ماند.

شما برای سلامتی خود هزینه می‌کنید و ماهی مصرف می‌کنید اما بهتر است از  پوست ماهی که منبع مفید چربی‌های امگا است، نهایت استفاده را بکنید. اما سؤال اینجاست که آیا باید ترس‌ها را فراموش کرد و پوست هر نوع ماهی‌ را خورد؟ و  گذشته از این چگونه می‌توان با این پوست فلس‌فلس و عجیب آشپزی کرد و آن را قابل خوردن ساخت؟ با ۷۲۴ پرس همراه باشید تا جواب دل‌گرم کننده‌ای برای این پرسش‌ها بیابید.

شاید شما پوست ماهی را با پوست مرغ مقایسه کنید و با خود بگوئید همان‌طوری‌که پوستِ خام مرغ، لزج و بدظاهر بوده و درنتیجه میل و رغبتی به خوردن آن وجود ندارد، پوست ماهی نیز لزج و عجیب و غریب بوده و خوردنی نخواهد بود و  اگر به میل ما باشد حتماً پوست ماهی را از آن جدا خواهیم کرد؛ اما صبر کنید. بنابر گفته‌ی یک آشپز غذاهای دریایی به نام «مارک یوزوِیز» (Mark Usewicz)، پوست بعضی از انواع ماهی‌ها قابل خوردن هستند. ماهیانی نظیر سالمون، «بِرَنزینو» (branzino)- نوعی ماهی از خانواده‌ی تون، سرخو، کفشک ماهی و ماهی خال‌خالی همگی دارای پوستی خوش‌مزه و خوردنی هستند؛ به شرطی‌که پوست آن‌ها به خوبی پخته و برشته شود.  از نظر این آشپز حرفه‌ای پوست ماهی تون به دلیل ضخامت زیاد قابل خوردن نیست؛ همین‌طور در مورد لقمه‌ماهی که به دلیل خار و تیغ‌های زیاد مانند پوست خرچنگ غیر قابل استفاده است. پوست اره ماهی خوردنی است؛ اما طعم و مزه‌ای ندارد! همین‌طور پوست ماهی قرمز.

برای داشتن پوست‌ماهی برشته و خوردنی بر روی ماهی نیاز به یک ماهی‌تابه‌ی مناسب دارید. برخلاف زمانی‌که شما یک استیک تهیه می‌کنید و پشت و روی گوشت را به یک میزان حرارت می‌دهید، برای برشته کردن پوست ماهی باید بیشترین زمان پخت ماهی را برای برشته‌سازی پوست آن بگذارید. بر طبق گفته‌ی مارک اگر می‌خواهیم پوست ماهی را برای خوردن آماده کنیم، باید به این قانون طلایی پایبند باشیم که پخت فیله‌ی ماهی را با طرف دارای‌ پوست آن شروع کنیم و ۷۵ درصد کل زمان پخت را برای این قسمت در نظر بگیریم. مادامی که قسمت پوست ماهی در حال پختن است، ماهی به سمت پوست کشیده شده و در نتیجه ماهی تغییر شکل خواهد داد و راه حل پیشنهادی این آشپز غذاهای دریایی این است ‌که به محض این‌که ماهی را در ماهی‌تابه قرار می‌دهید از یک کفگیر تخت برای فشار دادن ماهی و صاف کردن فیله استفاده شود؛ به این ترتیب یک فیله‌ی ماهی صاف خواهیم داشت.

مارک یوزوِیز نظر جالبی در مورد پوست ماهی سرخو دارد. او عاشق پوست سرخ شده و برشته‌ی ماهی سرخو است؛ چرا که بسیار خوش‌مزه بوده و مانند چیپس پُر سر وصدا است. یووِیز اما نظر مساعدی در مورد پوست کباب شده‌ی هیچ نوع ماهی‌‌ای ندارد  و دلیل او این است که علی‌رغم زمان زیادی که برای کباب کردن پوست ماهی خرج می‌کنید، اما در نهایت یک پوست نیم‌سوز شده که طعم سوختگی می‌دهد، خواهید داشت. وی خاطرنشان می‌سازد که قبل از شروع به طبخ؛ پوست ماهی را به دقت بررسی کرده و اگر هرگونه فلسی بر روی پوست می‌بینید آن را برطرف کنید. حتی می‌توانید برای اطمینان بیشتر یک چاقو را بر روی پوست ماهی از دم به سمت سر ماهی بکشید. وقتی خیال‌تان از بابت تمیزی و پاکی پوست راحت شد دقت کنید که قبل از شروع به پخت، ماهی کاملاً خشک باشد. به این ترتیب یک ماهی لذیذ به همراه پوست خوش طعم آن خواهید داشت.