عفونت گوش زمانی اتفاق می‌افتد که باکتری یا عفونت ویروسی، بر روی گوش میانی اثر می‌گذارد. گوش میانی در واقع شامل بخش‌هایی از گوش است که در پشت پرده صماخ قرار دارند. عفونت گوش می‌تواند به دلیل التهاب و وجود ترشحات در درون گوش میانی بسیار دردناک باشد. در این مطلب به بیان علائم و نشانه‌های عفونت گوش و روش درمان آن خواهیم پرداخت.
از طرفی، عفونت گوش می‌تواند مزمن یا حاد هم باشد. عفونت گوش به صورت حاد بسیار دردناک است اما مدت زمان آن کوتاه است. در عفونت گوش به صورت مزمن، علائم آن واضح و روشن نیست و این نوع عفونت به دفعات عود می‌کند. عفونت گوش مزمن می‌تواند اثرات مخربی بر روی گوش میانی و داخلی بگذارد.
عوامل بوجود آورنده عفونت گوش
عفونت گوش زمانی اتفاق می‌افتد که لولهی استاش یا همان لولهی شیپوری گوش مسدود یا متورم شود. لولهی شیپوری، لولهی بسیار کوچکی است که در هر دو گوش به سمت مجاری حلق امتداد دارد. گرفتگی لولهی شیپوری می‌تواند ناشی از این عوامل باشد:
- حساسیت
- سرماخوردگی
- عفونت سینوس‌ها
- سیگار کشیدن
- التهاب یا عفونت غدد لنفاوی در نزدیکی لوزه‌ها
- تغییرات فشار هوا
عوامل خطرناک برای عفونت گوش
عفونت گوش بیشتر در اطفال به دلیل کوتاه و باریک بودن لوله شیپوری آن‌ها، رخ می‌دهد. . عوامل دیگری که باعث افزایش احتمال عفونت گوش می‌شند عبارتند از:
- تغییر ارتفاع
- تغییرات آب و هوایی
- در معرض دود سیگار بودن
- استفاده از پستانک در اطفال
- سرماخوردگی یا عفونت
علائم و نشانه‌های عفونت گوش
علائم معمول عفونت گوش عبارتند از:
- درد ملایم یا احساس ناراحتی در درون گوش
- احساس فشار در گوش
- بهانه‌گیری و بدخلقی در اطفال
- شنوایی کم
این علائم ممکن است دائمی یا گذرا باشند و در یک یا هر دو گوش اتفاق بیافتد. معمولا عفونتی که در هر دو گوش اتفاق می‌افتد دارای درد شدید است. علائم عفونت مزمن گوش ممکن است کم‌تر از علائم عفونت حاد گوش باشد. کودکان با سن کم‌تر از ۶ ماه در هنگام تب یا عفونت گوش حتما باید توسط یک پزشک معاینه شوند. همیشه به علائم تب بالای ۳۸ درجه سانتی‌گراد و درد شدید در اطفال، توجه ویژه داشته باشید.
روش‌های تشخیص عفونت گوش
پزشک توسط وسیله‌ای به نام اوتوسکوپ که دارای نور و ذره‌بین است، گوش‌های شما را معاینه خواهد کرد. طی معاینه ممکن است علائمی همچون موارد زیر دیده شوند:
- قرمزی، حباب هوا یا وجود ترشحات چرکی در گوش میانی
- ترشحات زیاد در گوش میانی
- سوراخ شدن پرده صماخ گوش
- فرورفتگی یا برجستگی پرده صماخ گوش
اگر عفونت گوش پیشرفته باشد ممکن است پزشک از ترشحات گوش برای تشخیص نوع باکتری و تجویز نوع آنتیبیوتیک، نمونه‌برداری کند. حتی ممکن است پزشک برای تعیین میزان پیشرفت عفونت در داخل گوش میانی دستور سی‌تی‌اسکن بدهد. در آخر ممکن است احتیاج به تست شنوایی داشته باشید، مخصوصا زمانیکه عفونت گوش شما مزمن شده باشد.
درمان عفونت گوش
بیشتر عفونت‌های گوش همراه با درد‌های ملایم، بدون تجویز دارو بهبود پیدا می‌کنند. برخی از روش‌های موثر برای کاهش علائم عفونت گوش عبارتند از:
- قرار دادن پارچه‌ی گرم بر روی گوش
- خوردن قرص‌های ضد درد و ضد التهاب مانند ایبوپروفن و استامینوفن
- استفاده از قطره گوش برای تخفیف درد
- استفاده از اشکال دارویی ضد احتقان مانند سودوافدرین
- اگر علائم بدتر شد یا بهبودی حاصل نشد باید سریعا به پزشک مراجعه کرد. اگر پزشک تشخیص دهد که عفونت گوش مزمن شده است یا بهبود پیدا نکرده است، انتی‌بیوتیک تجویز خواهدکرد. بسیار مهم است که مقدار دز انتی‌بیوتیک تجویز شده به درستی و به صورت کامل مصرف شود.
- اگرعفونت گوش از بین نرود یا در فاصله زمانی کم دوباره به عفونت شدید گوش مبتلا شوید، جراحی گوش پیشنهاد خواهد شد. در بعضی از موارد لوله‌هایی درون گوش قرار می‌دهند تا ترشحات اضافی گوش را خارج کنند. در مواردی که عفونت منجر به بزرگ شدن غدد لنفاوی می‌شود، باید توسط عمل جراحی این غدد برداشته شوند.
در عفونت‌های طولانی مدت گوش چه چیزی را باید انتظار داشت؟
عفونت گوش معمولا بدون مداخله بهبود می‌یابد اما ممکن است این عفونت دوباره عود کند. نشانه‌های نادر اما جدی طی یک عفونت گوش که ممکن است خود را نشان دهد، عبارت هستند از:
- شنوایی کم
- پایین آمدن قدرت تکلم در کودکان
- ماستوئیدیت ( عفونت در استخوان ماستوئید جمجمه در پشت گوش)
- مننژیت (عفونت باکتریایی غشاء محافظتی که بین مغز و نخاع را پوشاند‌ه است)
- پارگی پرده صماخ گوش
روش‌های پیشگیری از عفونت گوش
راهکار‌های زیر می‌تواند خطر ابتلا به عفونت گوش را کاهش دهد:
- شستن دست‌ها
- اجتناب از حضور در مکان‌های شلوغ
- عدم استفاده از پستانک برای اطفال و کودکان
- دادن شیر به اطفال از پستان مادر
- اجتناب از کشیدن سیگار مستعمل
انیمه
#سریال خاندان اژدها
#آشپزی
#خراسان جنوبی