عفونت ایدز یا همان HIV در سه مرحله اتفاق می‌افتد. چنانچه این عفونت در مراحل اولیه درمان نشود، بد و بدتر شده و در نهایت سیستم ایمنی بدن را نابود می‌کند. در این مطلب به معرفی مراحل ابتلای به بیماری ایدز پرداخته‌ایم.

مرحله اول: عفونت حاد HIV

بیشتر افراد مبتلا به ایدز یا اچ‌آی‌وی، ابتدای کار از بیماری خود اطلاع ندارند. اما پس از مدت کوتاهی، علائم ایدز خود را نشان می‌دهد. در واقع زمانی متوجه علایم ایدز خواهید شد که سیستم ایمنی شما شروع به مبارزه با ویروس می‌کند که این فرآیند، ۲ تا ۶ هفته پس از ابتلا به عفونت است. به این حالت، سندروم حاد رتروويرال یا عفونت اولیه‌ی ایدز گفته می‌شود.

این علائم مشابه دیگر بیماری‌های ویروسی مانند آنفولانزا است. معمولا بروز این علایم یک یا دو هفته طول می‌کشد و سپس به طور کامل از بین می‌رود. علائم اولیه‌ی ایدز عبارت هستند از:

  • سردرد
  • اسهال
  • تهوع و استفراغ
  • خستگی
  • درد عضلات
  • گلو درد
  • تورم غدد لنفاوی
  • بثورات قرمز بدون خارش بر روی لگن
  • تب

در حال حاضر، پزشکان می‌توانند از پیشرفت HIV در بدن شما جلوگیری کنند. افرادی که در اثر رابطه‌ی جنسی محافظت نشده با یک فرد مبتلا به ایدز، به این عفونت مبتلا شده‌اند، می‌توانند با مصرف داروهای ضد HIV از خود محافظت کنند. به این شرایط PEB گفته می‌شود.البته روند درمان به این گونه است که در عرض ۷۲ ساعت، پس از ورود عفونت به بدن مصرف داروها را شروع کنید. البته این داروها می‌توانند عوارض جانبی ناخوشایندی به همراه داشته باشند.

مرحله دوم: عفونت مزمن HIV

پس از این که سیستم ایمنی، توانایی خود را در مبارزه با ویروس HIV از دست داد، علائم شبه آنفولانزا هم رفع می‌شود. پزشکان ممکن است این شرایط را دوره‌ی مخفی بالینی نام ببرند. اکثر مردم، علائم خاصی در این دوره مشاهده و احساس نمی‌کنند. بنابراین فرد آلوده، خود از بیماری‌اش خبر ندارد و می‌تواند آن را به دیگران هم انتقال دهد. این مرحله می‌تواند ۱۰ سال یا بیشتر طول بکشد.

در طول این مدت، وضعیت درمان نشده‌ی HIV، باعث کشته شدن لنفوسیت‌های CD4 شده و سیستم ایمنی بدن را نابود خواهد کرد. پزشک می‌تواند با استفاده از بررسی آزمایش خون، وضعیت فرد آلوده به ایدز را تشخیص دهد. تعداد نرمال لنفوسیت‌ها در یک فرد سالم بین ۴۵۰ تا ۱۴۰۰ در هر میکرولیتر خون است. هر چه تعداد کم‌تر باشد، بدن در برابر عفونت‌ها آسیب پذیرتر خواهد شد.

خوشبختانه، ترکیبی از روش‌های دارویی می‌تواند در مبارزه با ایدز به کار رفته و سیستم ایمنی شما را بازسازی کند. به این ترتیب از پیشرفت عفونت جلوگیری می‌شود. چنانچه داروها را مصرف کرده و عادت‌های سالمی برای خود ایجاد کنید، عفونت HIV گسترش پیدا نخواهد کرد.

مرحله سوم: ایدز

ایدز، مرحله‌ی پیشرفته‌ی عفونت HIV است. این حالت معمولا به زمانی اطلاق می‌شود که تعداد لنفوسیت‌های CD4 به کم‌تر از ۲۰۰ عدد رسیده است. البته در شرایط ابتلا به بیماری‌هایی چون سارکوم کاپوسی (نوعی سرطان پوست) یا پنومونی (نوعی عفونت ریه) ممکن است تشخیص ایدز در شما داده شود.

با این حال، چنانچه قبلا تشخیص HIV در مورد شما داده نشده است، مشاهده‌ی این علائم می‌تواند هشداردهنده باشد:

  • خستگی دائم در طول روز
  • تورم غدد لنفاوی در گردن یا کشاله‌ی ران
  • تب‌های طولانی که بیشتر از ۱۰ روز طول می‌کشد
  • عرق کردن شبانه
  • کاهش وزن بدون دلیل
  • لکه‌های قرمز بر روی پوست که از بین نمی‌روند
  • تنگی نفس
  • اسهال شدید و طولانی مدت
  • عفونت‌های قارچی در دهان، گلو و واژن
  • خونریزی یا کبودی بدون دلیل

افراد مبتلا به ایدز در صورت عدم مصرف دارو، نهایتا تا ۳ سال زنده خواهند ماند. با این حال، چنانچه تحت یک روش درمانی مناسب قرار بگیرند، می‌توانند، مدت‌های طولانی‌تری زندگی کنند.