بنا بر برآورد سازمان جهانی بهداشت (WHO) حدود ۴۲۲ میلیون نفر در جهان مبتلا به دیابت هستند و در بین سال‌های ۱۹۸۰ و ۲۰۱۴ تعداد مبتلایان به دیابت در سطح جهانی دو برابر شده است. با وجود شیوع بالای دیابت، این بیماری درست درک نشده است. در ادامه به معرفی بعضی از باورهای غلط در خصوص دیابت خواهیم پرداخت.

۱. دیابت صرفا یک اختلال در لوزالمعده است

درست است که دیابت بر روی عملکرد لوزالمعده تاثیر می‌گذارد، اما نباید این طور برداشت شود که این بیماری فقط جسم ما را درگیر می‌کند.

از آنجا که افراد برای وفق دادن خود با این شرایط نیاز به زمان طولانی دارند، افراد مبتلا به دیابت در معرض خطر ابتلا به افسردگی هستند.

حتی شکل خاصی از افسردگی همراه دیابت به نام «افسردگی دیابتی» شناخته شده است. این همان شرایطی است که فرد تلاش می‌کند تا با وضعیت خود کنار بیاید.

ابتلا به دیابت، توانایی‌های ذهنی را بیش از حد تحت تاثیر قرار می‌دهد. تحقیقات نشان می‌دهد که دیابت می‌تواند بر روی وضوح فکر کردن و به یاد آوردن خاطرات هم تاثیرگذار باشد.

از سوی دیگر، دیابت بر روی دیگر فرآیندهای مغز مانند افزایش وزن ناشی از انتخاب رژیم غذایی هم تاثیر می‌گذارد. محققان نقش هورمون‌هایی مانند انسولین را در تنظیم عادات غذایی بررسی کرده‌اند. این تاثیرات خاص مغزی در سیستمی به نام دوپامین مغز میانی اثر می‌گذارد و این واقعیت را توجیه می‌کند که چرا بعضی از دیابتی‌ها توصیه‌های سلامتی لازم را در خصوص رژیم غذایی رعایت نمی‌کنند.

۲. فقط افراد چاق یا دارای اضافه وزن به دیابت مبتلا می‌شوند

البته که ارتباطی قوی بین دیابت نوع ۲ و چاقی شدید وجود دارد، اما این مسئله به آن معنا نیست که تمام مبتلایان به دیابت، افراد چاق یا دارای اضافه وزن هستند. ضمن این که قرار نیست که تمام افراد چاق هم به دیابت مبتلا باشند.

با این حال، سازمان بهداشت عمومی انگلستان در گزارشی اعلام کرد که افراد چاق در انگلستان، ۵ برابر بیش از سایرین در خطر ابتلا به دیابت نوع ۲ هستند. با این حال، هنوز هم بررسی‌های بیشتری در خصوص ارتباط بین دیابت و چاقی باید انجام شود. این امر شامل درک دو مکانیزم بیولوژیکی است:

دیابت نوع ۱ ارتباطی به چاقی ندارد. بلکه نوعی اختلال خود ایمنی است که سیستم ایمنی بدن به سلول‌های تولید کننده‌ی انسولین حمله‌ور می‌شود. این حمله که بسیار هم موفق است باعث شکل گیری دیابت نوع ۱ می‌شود که در آن بدن دیگر قادر به تولید انسولین نیست.

از طرفی شواهدی وجود دارد که نشان می‌دهد دیابت نوع ۱ ژنتیکی است. با این حال تمام افراد دارای این ژن به دیابت مبتلا نمی‌شوند. ضمن این که شواهد دیگری وجود دارد که عنوان می‌کند دیابت نوع ۱ ناشی از ویروس است.

۳. در دیابت نیاز به تزریق منظم انسولین است

مبتلایان به دیابت نوع ۱ برای درمان نیاز به استفاده از انسولین دارند؛ اما انسولین از طریق پمپ انسولین هم می‌تواند به بدن آن‌ها منتقل شود. پمپ‌های انسولین دستگاه‌هایی هستند که نیاز به تزریق انسولین را کاهش می‌دهند.

به این ترتیب، انسولین از طریق یک سوزن که به یک لوله و سپس پمپ متصل است به بدن منتقل می‌شود. این روش هم مزایای خاص خود را دارد.

استفاده از پمپ انسولین، در عرصه‌ی اجتماعی کمک حال بیماران دیابتی است؛ چرا که دیگر نیاز به تزریق انسولین در ملاء عام ندارند. ثانیا، نیاز به پیدا کردن نقاط تازه برای تزریق کاهش پیدا می‌کند .

طیف وسیعی از گزینه‌های درمانی برای دیابت نوع ۲ و دیابت ناشی از بارداری وجود دارد. این نوع دیابت می‌تواند با تغییر سبک زندگی یا استفاده از قرص‌هایی مانند متفورمین در مراحل اولیه درمان شود.

با پیشروی دیابت یا دوره‌ی بارداری، ممکن است لازم شود که از انسولین به همراه قرص استفاده شود. علاوه بر این، ممکن است برای کنترل این بیماری دارویی مثل بروموکریپتین تجویز شود که با هدف قرار دادن نواحی خاصی از مغز، سوخت و ساز بدن را تنظیم می‌کند.