با رانندگی افتضاح خود در اوایل گرفتن گواهی‌نامه چه کنیم؟

رانندگی مهارت جالبی است. گاهی بعضی افراد که تحصیلات خاصی ندارند یا در فهم مباحث معمولتر ضعیف‌تر از میانگین رفتار هستند، به خوبی از عهده‌ی رانندگی برمی‌آیند و مشکلی با آن ندارند. در مقابل گاهی اوقات هم پیش می‌آید که فرد تحصیلات عالیه دارد، مقاله‌ی علمی بین‌المللی داده است، با هزاران فرمول سخت ریاضی دست و پنجه نرم کرده است، اما ترس خاصی از رانندگی دارد و مهارت قابل قبولی از خود نشان نمی‌دهد.

شهرام ۳۰ سال دارد و مدتی است که گواهی‌نامه‌ی رانندگی خود را گرفته است. او می‌گوید به رغم تمام موفقیت‌هایی که در زندگی کسب کرده است توان رانندگی کردن را در خود نمی‌بیند؛ به طوری که همین مسئله باعث شده تا ازدواج خود را به تاخیر بیاندازد! چرا که مشکل خود را عیبی بزرگ می‌داند و خجالت می‌کشد با همسر آینده‌اش مطرح کند.

کسی که تازه گواهی‌نامه‌ی خود را می‌گیرد جدا از مهارتی که در کلاس‌های آموزشی کسب کرده با بحران جدیدی روبرو می‌شود. این بار بر خلاف دوران آموزشگاه، مسئولیت همه‌ی وقایع به عهده‌ی خود او است.

علت این ترس در مواقعی منطقی و در مواقعی غیر منطقی است. غزاله ۲۹ سال دارد و ۱۰ سال پیش گواهی‌نامه‌ی خود را گرفته است. او که به تازگی خودروی کوچک و جمع و جوری خریده است می‌گوید:

فکر تصادف و برخورد با دیگر خودروها به شدت اذیتم می‌کند. اطرافیان به من می‌گویند که در لاین راست رانندگی کنم اما آن لاین پر از موانع است و دائم مجبور به ترمز هستم. در لاین وسط هم دو طرف از من سبقت می‌گیرند و خطر برخورد جانبی در مواقعی وجود دارد. در لاین سوم چون سرعت زیادی ندارم باعث مزاحمت برای دیگر رانندگان می‌شوم.

ترس‌های غزاله تا حدودی منطقی است؛ چرا که تمام احتمالاتی که او می‌گوید وجود دارد. رانندگی تا زمانی که در ناخودآگاه ما وارد نشده است انرژی زیادی از ما می‌گیرد؛ چرا که مغز ما مجبور است چندین نکته و قانون را با هم در نظر بگیرد و شاید پیش از این عادت به تجربه‌ی چنین شرایطی نداشته است.

با این حال تنها یک راهکار اصلی برای حل این مشکل وجود دارد: تمرین!

هر چه بیشتر تمرین کنید مطمئنا بد و بی‌راه‌های بیشتری در خیابان خواهید شنید اما این بخش را به عنوان واقعیتی از یادگیری رانندگی قبول کنید!

طبیعی است در اوایل رانندگی عکس‌العمل‌های شما کند است، پشت چراغ قرمز یا بعد از هر توقفی خاموش می‌کنید، دیگران را معطل می‌کنید. دنده را فراموش می‌کنید به موقع عوض کنید، ترمزهای میخ! می‌گیرید. مسیرها را گم می‌کنید و اقداماتی انجام می‌دهید که می‌تواند ملتی را از شما ناامید کند!

راهکار پیشنهادی ما در دو کلمه خلاصه می‌شود: ناامید نشوید.

رانندگی شما بالاخره روزی خوب خواهد شد و طبیعی است تا زمانی که دست فرمان پیدا نکرده‌اید بیش از دیگران احتیاط کنید.

بعضی پیشنهاد می‌دهند که باید ترس خود را نابود کنید. نگاه واقع‌گرایانه‌تری داشته باشید خواهید فهمید که ترس، معمولا وجود دارد و شاید به راحتی از بین نرود. از این رو بهتر است به جای نابود کردن ترس، آن را قبول کنید. در واقع بترسید اما انجام دهید! چه بسا که این شیوه بهتر به ترس شما خاتمه دهد.

راهکار دیگری که در این خصوص پیشنهاد می‌شود این است که به خودتان زمان بدهید. اگر در چند (و حتی چندین) جلسه رانندگی شما پیشرفت محسوسی نداشت تسلیم نشوید. قرار نیست امید بیهوده به خود بدهید. درست است که رانندگی شما بد و شاید افتضاح است، اما قرار نیست بد و افتضاح باقی بماند!  ضمن این که در این میان خود را با دیگران مقایسه نکنید و اجازه ندهید که دیگران هم با مقایسه‌های خود شما را ناامید کنند.

در مطلبی گفتیم که الگوهای یادگیری افراد، متفاوت هستند. رانندگی هم از همان قسم است. با تمرین مداوم بالاخره الگوی یادگیری خود را پیدا خواهید کرد و تازه خواهید که فهمید که منظور بعضی از داد و فریادهای مربی‌تان چه بوده است.

نکته‌ی دیگری که به بهبود اعتماد به نفس شما در رانندگی کمک می‌کند آشنایی با قوانین است. البته که معنی تابلوی ایست و چراغ سبز و قرمز راهنما و راه یک طرفه را بچه ‌های کوچک هم می‌دانند. به دنبال موضوعاتی باشید که بیشتر درگیر آن هستید که یکی از مهم‌ترین آنها حق تقدم است. در این حالت نه راه دیگران را می‌گیرید و نه اجازه می‌دهید که دیگران از ناآگاهی شما سو استفاده کنند و راه شما را بگیرند.

نکته‌ی دیگری که اهمیت زیادی دارد این است که ضعف‌های رانندگی خود را در مقابل دیگران چندان بازگو نکنید؛ چرا که باعث می‌شود از اعتماد به نفس شما کم شود. خیلی مواقع دیگران هم ایرادات شما را در رانندگی داشته‌اند، اما با تمرین آن‌ها را رفع کرده‌اند و به اطرافیان انتقال نداده‌اند. البته این توصیه به معنای راهنمایی نخواستن از افراد ماهر نیست.

در پایان هم شما را دعوت به صبر و شکیبایی می‌کنیم. چه در زمانی که رانندگی خوبی ندارید و صدای بوق‌های ممتد ماشین‌های دیگر را در آورده‌اید و چه زمانی که رانندگی شما خوب شده است و راننده‌ی تازه‌کار دیگری با اقدامات ناشیانه‌ی خود سرعت حرکت شما را کند کرده است.