دیر زمانی نیست که بشر به تکاپو افتاده است تا طبیعت و محیط زیستی که در گذشته بیمار کرده است را نجات دهد. در این میان، میراث‌های طبیعی جهانی به علت منحصر به فرد بودن خود از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است.

تقریبا نیمی از میراث طبیعی جهان به علت فعالیت‌های انسانی و آسیب‌های ناشی از اقدامات بشر در معرض تهدید روزافزون قرار دارند. پارک ملی یلواستون در ایالت وایومینگ آمریکا نمونه‌ای ار این میراث‌ها است.

در ژورنال Biological Conservation گزارش شده است بیش از ۱۰۰ سایت حفاظت شده‌ی بین‌المللی در سراسر جهان، در معرض خطری بیش از آنچه قبل تصور می‌شد، هستند. سایت‌های میراث جهانی توسط یونسکو بر اساس معیارهایی چون زیبایی و اهمیت بیولوژیکی انتخاب می‌شوند و شامل مناطقی چون پارک ملی ویرونگا کنگو، جزایر گالاپاگوس و اورگلیدز هستند.

جیمز واتسون، استاد دانشگاه کویینزلند و نویسنده‌ی ارشد مطالعه‌ی اخیر می‌گوید:

این سایت‌ها توسط سازمان ملل متحد به عنوان برخی از مهم‌ترین مکان‌های زیبا بر روی کره‌ی زمین ثبت شده‌اند. تعداد آن‌ها باورنکردنی است و می‌توان آن‌ها را به عنوان جواهرات موجود بر روی تاج طبیعت توصیف کرد.

طی یک بررسی که توسط تیم تحقیقاتی شامل کارشناسان دانشگاه بریتیش کلمبیا، انجمن حفاظت از حیات وحش و اتحادیه‌ی بین‌المللی حفاظت از طبیعت صورت گرفته است، با استفاده از اندازه‌گیری متریک، سهم انسان در نابودی میراث محافظت شده محاسبه شده است. احداث جاده و نابودی جنگل‌ها به منظور چرای دام‌ها و زمین‌های کشاورزی از جمله مواردی است که به این تخریب دامن زده است.

در این گزارش ۶۳ درصد از سایت‌های طبیعی میراث جهانی در سراسر هر قاره (به جز اروپا) از سال ۲۰۰۰ شاهد افزایش تخریب بوده‌اند.

پارک یلواستون یکی از این نمونه‌ها در ایالات متحده‌ی آمریکا است که ۶ درصد جنگل‌هایش را طی دو دهه‌ی گذشته از دست داده است. پارک بین المللی صلح واترتن-گلاسیر که در مرز بین کانادا و آمریکا قرار دارد، تقریبا یک چهارم جنگل‌هایش نابود شده‌اند.

واتسون در این خصوص می‌گوید:

این مناطق در واقع همان پانتئون، آکروپلیس و اهرام مصر هستند. آیا درست است که برای درست کردن یک گاراژ، یک میراث فرهنگی جهانی را تخریب کنیم؟ قطعا نه. اما در مورد میراث جهانی طبیعی به نظر می‌رسد که آن‌ها را نادیده می‌گیریم و چندان برای آن‌ها ارزش قائل نمی‌شویم.

در این مطالعه به برجسته‌ترین تخریب‌های صورت گرفته در میراث جهانی اشاره شده است. در سال گذشته، یونسکو عوامل این روند را در بعضی موارد تغییرات شدید آب و هوا و در موارد دیگری دخالت‌های بشری معرفی کرد.

انجمن حفاظت از حیات وحش گفته است که این نتایج باید بر اولویت‌های کمیته‌ی میراث جهانی تاثیر بگذارد تا سالانه نظارتی بر مناطق حفاظت شده صورت بگیرد.

جیمز آلان، رهبر این مطالعه‌ی تحقیقاتی در یک مصاحبه‌ی مطبوعاتی گفته است:

 اکنون زمان آن فرا رسیده است که جامعه‌ی جهانی دولت‌ها را ملزم به حفاظت جدی از سایت‌های میراث طبیعی جهانی کند. ما می‌خواهیم عوامل تهدید کننده به سرعت شناسایی و ارزیابی شوند. واضح است که مداخله‌ی فوری می‌تواند این ارزش‌های برجسته‌ی جهانی را پابرجا نگه دارد.