پدیده مدلینگ کودکان یکی از آسیب‌هایی است که اکنون و در دنیای حقیقی و مجازی با آن روبرو هستیم. آسیبی که اگرچه توسط برخی از خانواده‌ها به‌عنوان ارزش دیده می‌شود، اما او را خواسته و ناخواسته در دنیای پر رمز و راز بزرگترها وارد کرده و نمی‌گذارد کودکی کند.
به گزارش ۷۲۴پرس، زندگی واقعی دور از دنیای خوش‌آب‌ورنگ فضای مجازی است و کودک در سال‌های بعدی زندگی که وارد مسائل زندگی روزمره‌اش شده با دنیایی کاملاً متفاوت مواجه شده و همین امر او را تبدیل به شخصیتی افسرده، زودرنج و متوقع خواهد کرد که دوست دارد تمام توجه‌ها به سمتش باشد حتی اگر مورد خاصی برای ارائه نداشته باشد.
کودکان کاری که درآمدهای میلیونی دارند و مفهوم تازه و متفاوتی به کودکان کار بخشیده‌اند، کودکان کاری که برعکس مفهوم عامیانه آن، طعم سخت زندگی را نمی‌چشند و غرق در دنیای تجملات خویش هستند. این کودکان برخلاف کودکان معمولی در دنیای عروسک‌ها و اسباب‌بازی‌ها سیر نمی‌کنند و در دنیای ژست‌ها، تجملات، برندها و مدها زندگی می‌کنند و کودکانی هستند که زیر نور پروژکتور بزرگ شده‌اند.
اما این دنیای پوشالی به‌ظاهر زیبا معایب بسیاری نیز دارد که باعث شده خود حتی در تربیت کودکتان دچار مشکل شوید. اگر شما جزو پدر و مادرانی هستید که درصدد هستید کودکان خود را به دنیای مدلینگ وارد کنید خواندن این متن را حتماً به شما پیشنهاد می‌کنیم.
روزمرگی‌های علنی یک زندگی خصوصی!
عاطفه اکبری، مربی کودک در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان خراسان جنوبی نیز با بیان اینکه پیش از دنبال‌کردن صفحه یک کودک باید بیندیشیم دنبال‌کردن کودک چه اثری بر زندگی او به‌جا می‌گذارد، تصریح کرد: «کودکانی که خانواده‌ها به‌غلط از آن‌ها در فضای مجازی استفاده می‌کنند، فشارها و اضطراب سنگینی را خارج از توانمندی‌های جسمی، سنی و روانی متحمل می‌شوند و از طرفی به دلیل اینکه کودک مصلحت خود را تشخیص نمی‌دهد، ممکن است در سال‌های بعد زندگی، از شرایطی که خانواده به او تحمیل کرده ناراضی باشد».
وی گفت: «افراد جامعه به‌صورت غیرارادی از این چرخه حمایت می‌کنند. بسیاری از آن‌ها مطمئن هستند که تنها از تماشای کودک لذت می‌برند و هیچ قصد دیگری ندارند. اما همین حمایت‌کردن، باعث بازدید بیشتر محتوا می‌شود و اعتبار اینفلوئنسر را نزد شرکت‌های تبلیغی بالا می‌برد».
این مربی کودک در مصاحبه با خبرنگار ۷۲۴پرس، با بیان اینکه یکی از بزرگ‌ترین آسیب‌های چنین کودکانی، تبدیل آن‌ها به یک انسان خودشیفته و خودمحور است، اظهار کرد: «تشویق‌های مردم، کودکان را متوقع کرده و گمان می‌برند در بزرگسالی نیز موردتوجه‌اند، درصورتی‌که زندگی واقعی این نیست».
کودک ابزاری برای دیده‌شدن شما نیست
اکبری ادامه داد: «از سوی دیگر آن‌ها به یک تیپ شخصیتی نمایشی تبدیل می‌شوند، چراکه از همین طریق به شهرت رسیده و درآمد کسب کرده و مورد تشویق قرار گرفته‌اند و هویتی که فضای مجازی به کودکان می‌دهد، هویتی مصنوعی و ظاهری و سطحی است و خود این موضوع می‌تواند کودک را آسیب‌پذیر کند».
این مربی کودک با بیان اینکه نباید کودک قربانی آرزوهای فروخورده والدین شود، بیان کرد: «گاهی والدین تنها به کسب درآمد فکر کرده و از اثرات مخرب روحی - روانی این مسئله بر فرزند خودآگاهی ندارند. متأسفانه برخی والدین برای وجهه اجتماعی خود و تأیید دیگران از کودکان به‌عنوان ابزار استفاده می‌کنند و این ابزارانگاری خطرناک است».
اکبری ادامه داد: «بدون تردید اگر والدین از آسیب‌ها و پیامدهای آن باخبر بودند، یا از این مسئله صرف‌نظر می‌کردند و یا سایر جنبه‌ها را هم در نظر می‌گرفتند. ولی متأسفانه شبکه‌های اجتماعی ما به فضایی برای دیده‌شدن یا تأیید مخاطب بدل شده است».
کودکی‌کردن را نباید از کودک گرفت
فاطمه حسینی‌فر، مشاور کودک در خراسان جنوبی نیز در خصوص آسیب‌های نمایش‌دادن زیبایی‌های کودکان در فضای مجازی توسط والدین، اظهار کرد: «درست است که زندگی‌های امروزه با فضای مجازی گره‌خورده است، اما ورود کودکان در سن کودکی به این فضا نوعی بلوغ زودرس را برای آنان به ارمغان خواهد آورد که بعدها در زندگی دچار چالش خواهند شد. از طرفی کودک در این سن قدرت تصمیم‌گیری نداشته و ورود او به این فضا توسط والدین نوعی کودک‌آزاری نیز محسوب می‌شود».
این مشاور کودک با بیان اینکه والدین نباید برای فرار از روزمرگی‌ها وقت خود را با نمایش در فضای مجازی پر کنند، ادامه داد: «کودکان توانایی‌های بسیاری دارند که باید والدین آن‌ها را ببینند و اینکه تنها با پوشاندن لباس‌های ظاهری و فاخر و توجه به چهره کودک خود او را در فضای مجازی فعال کنند، کار درستی نبوده و اثر سوءتربیتی دارد».
حسینی‌فر در مصاحبه با خبرنگار ۷۲۴پرس، با بیان اینکه والدین می‌توانند با مراجعه به داستان‌های قرآنی اصول تربیتی درست را بیاموزند، تصریح کرد: «توجه به تربیتی که در خانه امام علی (ع) وجود داشته و سیره تربیتی پیامبر (ص) همه‌وهمه نشان از توجه به روح کودکان دارد و نه‌تنها ظاهر آنان».
این مشاور کودک با بیان اینکه غرق‌شدن در فضای مجازی به معنای شرکت در مسابقه‌ای بی‌پایان برای نشان‌دادن ویژگی‌های ظاهری کودکان است، ادامه داد: «کودک با قرارگرفتن در این فضا به‌خوبی رشد نکرده و فکر می‌کند همه امور زندگی تنها در این فضا وجود دارد».
وی با بیان اینکه کودکی‌کردن را نباید از کودک گرفت، تصریح کرد: «کودکی که به‌عنوان مدل استفاده می‌شود قبل از اینکه به توانمندی‌های خود فکر کندذهنش به سمت زیبایی‌های کاذب متمرکز شده و دوست دارد همه به او توجه کنند و اگر کمتر از انتظارات توجه دریافت کند آسیب می‌بینند».
این روان‌شناس با بیان اینکه استفاده‌های تجاری و تبلیغاتی و از سویی دیگر نیاز به دیده‌شدن والدین را به این سمت می‌کشاند، اما کمی فکر کنیم تربیت کودکمان از دیده‌شدن مقطعی مهم‌تر است، اظهار کرد: «نباید از حس دوست‌داشتنی که خداوند با نگاه به کودکان در وجود ما نهادینه کرده، در راه غلط استفاده کنیم».
کودک را با استعدادهایش ببینیم و نه غرور کاذب
حسینی‌فر ادامه داد: «گاهی نیز برخی افراد که از این کودکان به‌عنوان مدل استفاده می‌کنند در واقع از این حس دوست‌داشتن به نفع اهداف خود سوءاستفاده کرده و هنگامی که از این راه سود بیشتری به دست می‌آورند نسبت به انجام آن ترغیب می‌شوند».
وی با بیان اینکه والدین به دنبال کشف استعدادهای درونی فرزندان خود باشند تا اعتمادبه‌نفس او را به این واسطه تقویت کنند، افزود: «توصیه می‌شود والدین به‌خصوص در فرصت اوقات فراغت کودکان بیشتر با آنان بازی‌های گروهی در منزل انجام داده، سرگرمی‌های مفید را طرح‌ریزی کرده و سعی کنند استعدادهای خدادادی‌اش را شناسایی کرده و در راستای رشد آن حرکت کنند و در یک‌کلام کودک ما نباید واسطه‌ای برای رسیدن به آرزوی دیده‌شدن ما شود».
این مشاور بیان کرد: «این تبلیغات و استفاده از ظاهر کودکان جایگاهی در تربیت اصولی و دینی فرزند ندارد و از طرفی به او ویژگی‌هایی چون اعتمادبه‌نفس کاذب و خودخواهی و غرور را داده و در نتیجه اخلالی در تربیت ایجاد می‌کند».
وی افزود: «در عصر ارتباطات و بمباران فضای مجازی، واردشدن کودک به این فضا بسیاری از اوقات بلوغ زودرس جنسی و جسمی را برای کودک به همراه دارد. کودک در این سن قدرت تصمیم‌گیری لازم را ندارد و به همین دلیل استفاده از او نوعی کودک‌آزاری محسوب می‌شود».
این مشاور کودک با بیان اینکه والدین گاهی برای فرار از روزمرگی‌ها به فضای مجازی روی می‌آورند و دراین‌بین از کودکان خود بهره می‌گیرند، ادامه داد: «کودکان توانایی‌های بسیاری دارند که باید والدین آن‌ها را ببینند اینکه تنها به جسم و زیبایی ظاهری او بنگرند کار درستی نیست».
حسینی فر با بیان اینکه سنین کودکی سنین بسیار حساسی برای شکل‌گیری شخصیت و شناخت توانایی‌های او به شمار می‌رود که گاهی ازدست‌دادن این فرصت‌ها باعث استعدادسازی کودک می‌شود، اظهار کرد: «کودکان روح ظریفی دارند و باید مراقب بود تا تربیت آنان دچار اخلال نشود، والدین می‌توانند با رجوع به داستان‌های قرآنی اصول تربیتی درست را بیاموزند».
این روان‌شناس کودک یادآور شد: «کمی فکر کنیم چرا با رفتارهای خود باعث ایجاد احساس غرور کاذب و اعتمادبه‌نفس دروغین در کودک شویم؛ باید اجازه دهیم او استعدادهایش را متناسب با سن بروز دهد و سپس به اعتمادبه‌نفس لازم دست یابد؛ تربیت کودک تنها حضور در فضای مجازی و توجه به‌ظاهر او نیست؛ تربیت روح بسیار مهم‌تر و در شخصیت فرزند تأثیرگذارتر است».
کودکان روحی لطیف دارند؛ سعی کنیم آنان را از زندگی پرهیجان فضای مجازی دورنگه داریم. یادمان باشد کودکان به محبت پدر و مادر بیشتر نیاز دارند تا قلب‌های قرمز مجازی. این موهبت را با خودخواهی از آنان نگیریم.
انیمه
#سریال خاندان اژدها
#آشپزی
#خراسان جنوبی