کاهش امید به زندگی در پی پاندمی کرونا

نتایج حاصل از یک تجزیه و تحلیل نشان می‌دهد در طول همه گیری کرونا که از سال گذشته میلادی آغاز و تاامروز همچنان ادامه دارد، در ۳۱ کشور جهان میلیون‌ها نفر  جان خود را از دست دادند. دراین میان برخی مدت‌ها زودتر از زمان مرگ تقریبی، فوت کردند که یعنی دراین بین سال‌هایی از عمرشان از دست رفته است، چیزی در حدود  ۲۸ میلیون سال!

از طرف دیگر  با توجه نتایج این مطالعه که در تاریخ  ۳ نوامبر به صورت آنلاین در «The BMJ» منتشر شد،  مشخص  است دراین میان مردان بیش از زنان از پاندمی کووید 19 آسیب دیده‌اند. همچنان محققان به این نتیجه رسیدند این میزان هدر رفتن زندگی که در سال ۲۰۲۰ شاهد آن بودیم، بیش از پنج برابر زندگی‌هایی است که در سال ۲۰۱۵ و به دلیل شیوع آنفولانزای فصلی از بین رفتند..

به گزارش ۷۲۴پرس (724press.com)، دکتر نظرالاسلام  که با دانشگاه آکسفورد بریتانیا همکاری می‌کند در قالب این تحقیق  اشاره می‌کند که در سال ۲۰۲۰ هم در میزان امید به زندگی و هم در شاخص «YLL» که بیانگر سال‌های از دست رفته زندگی به دلیل مرگ زودرس است، تغییرات فاحشی مشاهده می‌شود که ناشی از تأثیرات گسترده شیوع بیماری کرونا است. البته این مطالعه در ۳۷ کشور جهان با درآمد متوسط رو به بالا و همچنین در مناطقی با داده‌های قابل اعتماد و کامل در مورد میزان مرگ و میر سالانه انجام شده است. همچنین در تمامی ۳۷ کشور مورد مطالعه، میزان امید به زندگی از بدو تولد چه در مردان و چه زنان در فاصله سال‌های  ۲۰۰۵ تا  ۲۰۱۹ یعنی پیش از شیوع کرونا، افزایشی بوده است.

اما براساس داده‌های به دست آمده مشخص شد که در سال گذشته میلادی، امید به زندگی تقریبا در ۳۱ کشور فوق هم درمیان مردان وهم زنان کاهش یافته است. البته دراین میان محققان دریافتند در  سه کشور تایوان، نروژ و نیوزلند  افزایش امید به زندگی تاحدی قابل مشاهد است، همچنین در سه کشور دانمارک،  ایسلند و کره جنوبی تقریبا هیچ تغییری در زمینه  شاخص امید به زندگی مشاهده نشده است.

اما بزرگترین افت این شاخص (امید به زندگی) در کشورهای زیر مشاهده شده است:

• روسیه   (۲.۳۳- در مردان و ۲.۱۴- در زنان)
• ایالات متحده   (۲.۲۷- در مردان و ۱.۶۱- در زنان)
• بلغارستان   (-۱.۹۶ و ۱.۳۷-)
• لیتوانی   (۸۳/۱- و ۲۱/۱-)
• شیلی   (۶۴/۱- در مردان)
• اسپانیا   (۱۱/۱- در زنان)

مورد بعدی شاخص سال‌های از دست رفته زندگی به دلیل مرگ و میر زودرس و غیرمنتظره یا «YLL» است که در سال ۲۰۲۰ در بسیاری از کشورهای فوق بالا بود؛ البته کشورهای تایوان، نروژ، ایسلند، نیوزلند، دانمارک و کره جنوبی در این زمینه نیز استنثنا بودند. اما در مجموع براساس مشاهدات موجود در ۳۱ کشور دیگر شاهد از بین رفتن ۲۲۲ میلیون YLL در سال ۲۰۲۰ هستیم که تقریبا ۲۸ میلیون بالاتر از میزان مورد انتظار است. دراین بین این عدد شامل ۱۷.۳ میلیون سال در مردان و ۱۰.۸ میلیون سال در زنان است.

در این میان بیشترین سال‌های از دست رفته زندگی به ازای هر صد هزار نفر در این کشورها مشاهده شد:

• بلغارستان (۷۲۶۰ در مردان و ۳۷۳۰ در زنان)
• روسیه (۷۰۲۰ در مردان و ۴۷۶۰ در زنان)
• لیتوانی (۵۴۳۰ در مردان و ۲۶۴۰ در زنان)
• ایالات متحده (۴۳۵۰ در مردان و ۲۴۳۰ مورد در زنان)
• لهستان (۳۸۳۰ در مردان و ۱۸۳۰ در زنان)
• مجارستان (۲۷۷۰ در مردان و ۱۹۲۰ در زنان)

این شاخص در افراد کمتر از ۶۵ سال نسبتا کم بود، البته به جز چهار کشور روسیه، بلغارستان، لیتوانی و ایالات متحده که سال‌های اضافی از دست رفته زندگی افراد مسن بیش از دو هزار سال به ازای هر صد هزار نفر بود.

تاب آوری سیستم‌های بهداشت و سلامت

به گزارش ۷۲۴پرس دات کام، محققان همچنین در قالب این مقاله اشاره می‌کنند که پایین‌تر بودن آمارها بیش از حد انتظار که در کشورهایی همچون تایلند، نیوزلند، نروژ، ایسلند، دانماک و کره جنوبی شاهد آن بودیم، نشان از اهمیت سیاست‌های موفقی دارد که در زمینه سرکوب و حذف ویروس به کار بردند که از آن جمله می‌توان به سیاست‌های بهداشت عمومی هدفمند و مبتنی بر جمعیت اشاره کرد.

مطلب مرتبط:   قرنطینه و ایجاد محدودیت در دوران کرونا: راه حل مناسب یا عامل بدتر شدن اوضاع؟

آنها در ادامه نوشتند که آمادگی برای همه گیری به کمک سیستم‌های بهداشتی انعطاف پذیرتر شاهد همان کلیدی باشد که برای مقابله مؤثر با همه گیری‌هایی که ممکن است در آینده با آن مواجه شویم، به آن نیاز داریم. به گفته نویسندگان این پژوهش، به دلیل کمبود داده‌های مربوط به مرگ و میر نمی‌توان تحلیل‌های مشابهی را برای کشورهای آسیایی، آفریقا و آمریکای لاتین انجام داد. آنها همچنین اذعان کردند که درشرایط کنونی قادر به توضیح نقش عوامل بسیار مهمی همچون وضعیت اجتماعی- اقتصادی و همچنین قومی- نژادی نیستند. از دیگر نقاط ضعف این پژوهش این است که محققان نتوانستند مشخص کنند آیا مرگ و میرهای اضافی مستقیما با آلودگی افراد به ویروس کرونا در ارتباط است یا سایر عوامل  هم در این میان نقش داشته‌اند.

محققان درپایان اضافه کردند با توجه به این نکته که پاندمی کووید 19 هنوز به پایان نرسیده است؛ به انجام مطالعات بیشتری در زمینه تخمین بار طولانی مدت همه گیری از جمله اثرات مستقیم و غیر مستقیم آن هم نیازمند هستیم تا بتوان به نتایج قطعی‌تری دست پیدا کرد.

آنچه مشخص است، شیوع ویروس کرونا اثرات جبران ناپذیری روی سلامت مردم چه از نظر جسمانی و چه از نظر روانی داشته است و باید دید چین برای جبران این خسارات بزرگی که به بارآورده، چه راهکارهایی در پیش می‌گیرد و آیا اصولا به جبران کردن فکر می‌کند یا خیر؟

درپایان امیدوارم از این مرور و همراهی با ۷۲۴پرس دات کام لذت برده باشید. به نظر شما آمارهای مرتبط با کاهش امید به آینده و سال‌های از دست رفته زندگی در ایران چه وضعیتی دارد؟ خود شما از شروع پاندمی کرونا تاکنون چه تغییراتی در این زمینه حس کرده‌اید؟ فراموش نکنید نظرات و تجربیات خود را با ما و دیگر دوستان‌تان هم درمیان بگذارید.