علت وجود بعضی از اعضای بدن مانند آپاندیس و دندان عقل همیشه برای ما معما بوده است. حتی علم پزشکی هم کاربردی برای این اعضا پیدا نکرده است. با این حال، اعضای بلااستفادهی بدن متنوعتر از این موارد هستند که در ادامهی این مطلب به آنها اشاره خواهیم کرد.
چارلز داروین در نخستین فصل کتاب خود به نام نژاد انسان، ۱۲ عضو بدن انسانها را شناسایی کرده است که عملا کاربرد و استفادهای ندارند. با این حال فهرست داروین چندان کامل نبود! اعضای بیشتری هستند که به آنها نیازی نداریم. در این مطلب به معرفی آنها خواهیم پرداخت:
۱. موهای بدن
ابروهای ما چشمانمان را در برابر عرق محافظت میکنند. موی صورت مردان هم جنبهی جاذبهی جنسی برای جنس مخالف دارد. اما بقیهی موها که در نقاط دیگر بدن روییدهاند به هیچ وجه کاربرد خاصی ندارند!
۲. سینوسهای پارانازال
هیچ کس نمی داند که این حفرههای مبهم چه نقشی دارند! شاید فقط دلیل سبکتر شدن سر باشند.
۳. ماهیچههای بیرونی گوش
بعضی از حیوانات مانند خرگوش و سگ میتوانند این قسمت از عضلهی گوش خود را حرکت دهند. در مورد ما انسانها این قسمت از گوش همچنان وجود دارد و فقط بعضی افراد قادر به حرکت دادن آن هستند؛ با این حال عملا کاربرد دیگری ندارند.
۴. دندان عقل
انسانهای اولیه برای دریافت کالری کافی مجبور به جویدن گیاهان سخت و محکم بودند. با این حال، امروزه فقط ۵ درصد افراد از دندانهای عقل سالم برخوردار هستند. امیدواریم با توجه به هزینههای سرسامآور دندانپزشکی، این گزینه زودتر از گزینههای دیگر در آینده حذف شود!
مطلب مرتبط: این ۱۰ باور غلط را دربارهی دندانها کنار بگذاریم
۵. رباط گردن
احتمالا، مجموعهای از دندههای گردن، باقی مانده از عصر خزندگان است و هنوز در کمتر از ۱ درصد از جمعیت وجود دارد. بعضی افراد، چنین رباطهایی را فقط در سمت راست یا چپ بدن خود دارند؛ در حالی که در برخی از آنها، رباط در دو طرف وجود دارد. اغلب این افراد درگیر عوارض و مشکلات شریانی هستند.
۶. ماهیچهی پالماریس
این عضلهی باریک و طویل از آرنج تا مچ دست کشیده شده است و تنها در ۱۱ درصد از انسانها از بین رفته است. البته چنانچه رزمیکار یا صخره نورد باشید ترجیح میدهید که این عضله را داشته باشید.
۷. نوک پستان مردان
مردان و زنان هر دو دارای نوک پستان هستند؛ زیرا در مراحل اولیهی رشد جنین، جنسیت وی نامشخص است. بنابراین نوک سینه در هر دو نوع مونث و مذکر وجود دارد؛ از آنجا که مردان پرولاکتین لازم برای تحریک غدد شیردهی را ندارند، سینههای آن ها شیر تولید نمیکند.
۸. ماهیچه راستکنندهی مو
این عضلات کوچک در بدن حیوانات اجازه میدهد تا از کرک و موی بدن خود برای حفظ گرما استفاده کنند یا در مواقع لازم، دشمن خود را تهدید کنند. انسانها هم این توانایی را از نیاکان خود به ارث بردهاند؛ اما بدیهی است که در طول تکامل، کرک و پر خود را از دست دادهاند!
۹. آپاندیس
این عضلهی باریک به رودهی بزرگ متصل است و در زمانهای دور، مسئولیت هضم سلولز را بر عهده داشت. زیرا رژیم غذایی انسان قدیم بیشتر از آن که پروتئین حیوانی باشد، از نوع گیاهی بود.
۱۰. دندهی سیزدهم
شامپانزهها و گوریلها شبیهترین گونههای جانوری به انسان هستند که مجموعهای از دندههای اضافی دارند. اکثر ما ۱۲ دنده داریم با این حال ۸ درصد بزرگسالان یک دندهی اضافی دارند.
۱۱. انگشتان پا
دانشمندان متوجه این نکته شدهاند که انسانهای قدیم برای قدم زدن و حفظ تعادل بدن، بیشتر بر قسمت میانی پاهای خود تکیه میکردند. به تدریج تکامل به سمتی پیش رفت که اکنون بر حفظ تعادل، بیشتر از انگشتان پاهای خود کمک میگیریم. از طرفی، مطالعات نشان میدهد که مرکز تعادل بدن انسان همچنان در حال تغییر است. به این معنا که انسانها برای حفظ تعادل، کمتر بر روی انگشتان پا تکیه میکنند. اگر این روند ادامه پیدا کند، آیندگان ما به انگشتان پا هم نیاز نخواهند داشت.
مطلب مرتبط: مدل پای شما دربارهی شخصیت تان چه میگوید؟
۱۲. کوکسیکس
کوکسیکیس یا استخوان دم از بقایای اکثر پستانداران است که برای حفط تعادل و برقراری ارتباطات از آن استفاده میکردند.
۱۳. پلک سوم
یک عضو مشترک بین نژاد پرندگان و پستانداران وجود پلک سوم بود که به صورت غشایی محاظ، از ورود گرد و غبار به داخل چشم جلوگیری میکرد. اکنون این غشا در گوشهی داخلی چشم انسانها وجود دارد.
۱۴. نقطه داروینی
یک بخش تاخورده از پوست است که در سمت بالای گوش قرار دارد و جزو ویژگیهای ظاهری انسان مدرن است. احتمالا این بخش از گوش بقایایی از یک نمونهی بزرگتر برای شنیدن صداهای دوردست بوده است.
۱۵. عضله ساب کلاویوس
این عضلهی کوچک که از شانه تا دندهی اول کشیده شده است، در صورت راه رفتن انسان بر روی چهار پا مفید واقع میشد! بعضی از افراد یک عضلهی ساب کلاویوس دارند و بعضی هم آن را ندارند.
انیمه
#سریال خاندان اژدها
#آشپزی
#خراسان جنوبی