نتایج یک مطالعه‌ی جدید نشان داده است، زنانی که دوران باروری آن‌ها طولانی‌تر است، کم‌تر در معرض خطر ابتلا به افسردگی قرار دارند. چرا که این زنان بیشتر در معرض هورمون استروژن قرار دارند.

تحقیقات پیشین نشان داده بود که هورمون‌های تولید مثل در خصوص افسردگی زنان نقش دارند. ضمن این که تمام زنان پدیده‌ی نوسانات هورمونی را در زندگی خود تجربه می‌کنند. بنابراين، نويسندگان مطالعه سعي كردند چگونگي ارتباط بین هورمون‌ها با افسردگي را بيان كنند.

محققان تمرکز خود را بر روی «استرادیول» قرار دادند. استرادیول فرم اصلی استروژن موجود در سال‌های باروری زنان است. استرادیول بر روی سطح سروتونین تاثیر می‌گذارد. سروتونین در واقع همان ماده‌ی شیمیایی مغز است که در افسردگی نقش دارد.

به گفته‌ی محققان، تجربه‌ی اولین قاعدگی در سنین پایین و تعداد چرخه‌های قاعدگی در طول زندگی، از جمله عواملی هستند که می‌تواند مدت زمان قرار گرفتن در معرض استرادیول را طولانی‌تر کنند.

این مطالعه که بر روی ۱۳۰۰ زن انجام گرفت، نشان داد، هر چه مدت زمان اولین پریود تا شروع یائسگی بیشتر باشد خطر افسردگی در دوران یائسگی تا ۱۰ سال بعد از آن کاهش پیدا خواهد کرد.

علاوه بر این، محققان دریافتند که استفاده‌ی طولانی‌مدت از قرص‌های ضد بارداری تاثیر کمی در افسردگی دارد حال آن که تعداد دفعات حاملگی یا شیردهی در این زمینه اثر نمی‌گذارد.

دکتر جوآن پینکرتون مدیر اجرایی ، انجمن یائسگی آمریکای شمالی طی نشستی گفت:

زنان به دلیل تغییرات نوسانات هورمونی پس از یائسگی بیشتر در خصوص افسردگی آسیب پذیر هستند.

این مطالعه، علاوه بر این که خطر بالای ابتلا به افسردگی در یائسگی‌های زودرس‌تر را تایید کرد، به این نتیجه رسید که تعداد چرخه‌های کم‌تر قاعدگی یا گر گرفتگی‌های مکرر در دوران پریود باعث افزایش خطر ابتلا به افسردگی خواهد شد.

وی پیشنهاد داد:

زنان نیاز دارند تا با علایم افسردگی از قبیل تغییرات خلقی، از دست دادن لذت، تغییر در وزن یا وضعیت خواب، خستگی، احساس بی‌ارزشی، ناتوانی در تصمیم گیری یا احساس غم و اندوه را در خود تشخیص دهند و آن را مدیریت کنند.