یکی از فاکتورهای مهم در خرید موس و به خصوص موس گیمینگ، مقوله‌ی ارگونومی و نحوه‌ی استفاده است. برخی موس‌ها کم‌ارتفاع هستند و باید کف دست را به صورت کامل رویشان قرار داد و برخی دیگر با حالت چنگالی دست استفاده می‌شوند. هر یک از طرح‌های مزایا و کاربری خاصی دارد که در ادامه به آن می‌پردازیم.

بسته به نوع کاربری و البته عادت‌های کاربری باید موس و به خصوص موس گیمینگ را انتخاب کرد. اگر اهل بازی‌های مبارزه‌ی دو نفره باشید شاید موس اصلاً مهم نباشد اما در کاربردهای روزمره باید به ارگونومی موس توجه ویژه‌ای کرد چرا که یکی از بخش‌های بسیار پرکاربرد کامپیوتر است.

مهم‌ترین مسأله در بررسی ارگونومی و راحتی موس، نحوه‌ی استفاده یا قرار گرفتن دست و انگشتان روی موس است. سه حالت کلی قرار گرفتن موس را بررسی کنید:

گرفتن با کف دست

اغلب گیمرها و کاربران عادی انگشتان را روی کلیدهای موس قرار می‌دهند و کف دست را به صورت کامل روی موس. این حالت استفاده برای حرکات سریع و کم‌دقت موس عالی است و به همین علت در کار با نمایشگرهای بزرگ و نرم‌افزارهای متعدد بیشترین استفاده را دارد.

گرفتن نوک‌انگشتی

فقط سه انگشت اشاره، سبابه و انگشت کناری روی سه دکمه‌ی راست و چپ و چرخ موس قرار می‌گیرد. کف دست تقریباً تماسی با بدنه‌ی موس ندارد! برای حرکت دادن موس انگشت شست وارد عمل می‌شود و همواره در کنار موس است.

این حالت گرفتن موس از نظر حرکت کند‌تر و اما دقیق‌تر است. بنابراین در کارهایی مثل نقشه‌کشی و طراحی گرافیک و هنگام نشانه‌روی در بازی‌ها از این سبک استفاده می‌شود.

دست چنگالی

این حالت ترکیبی از دو حالت قبلی است به این معنی که کف دست روی بخش پشتی موس کمی می‌نشیند و انگشتان نزدیک دکمه‌ها قرار دارند، حتی انگشت شست. از این شیوه در امور مختلف استفاده می‌شود چرا که بخشی از مزایای دو روش قبلی را هم‌زمان دارد.

بسته به اینکه کدام حالت فوق بیشتر موردپسند شماست، موس موردنظر خود را انتخاب کنید. به عنوان مثال برای گرفتن موس با کف دست، بهتر است موس ارتفاع کوتاه یا متوسطی داشته باشد تا دست کمتر خسته شود. برای استفاده به صورت چنگالی نیز موس‌هایی با ارتفاع متوسط یا بلند مناسب‌تر است چرا که کم بودن ارتفاع موجب خمیدگی بیش از حد انگشتان می‌شود.