ژاپن برای میزبانی مسابقات المپیک ۲۰۲۰ آماده می‌شود. کشوری که آن را با صنایع الکترونیکش می‌شناسیم. نکته‌ی جالب این است که ژاپنی‌ها برای تولید مدال‌های المپیک از گجت‌ها کمک می‌گیرند؛ آن هم به صورت بازیافتی!

همان‌طور که مطلع هستید در برخی قطعات الکترونیکی از فلز طلا که یکی از بهترین هادی‌های الکتریسیته است، استفاده می‌شود. به عنوان مثال روکش فیش هدفون‌های پیشرفته از جنس طلاست تا میزان نویز به حداقل ممکن برسد. در مادربوردها و تجهیزات قدیمی کامپیوتر استفاده از طلا بیشتر بوده است و شاید با بازیافت انبوهی مادربورد و ... به مقداری فلز طلا برسیم که البته ژاپنی‌ها تکنولوژی چنین بازیافت دقیقی را دارند.

دولت ژاپن و مسئولین المپیک ۲۰۲۰ تصمیم گرفته‌اند از قطعات بلااستفاده‌ی الکترونیکی به عنوان ماده‌ی اولیه‌ی مدال‌های رنگارنگ المپیک بهره گیرند. شاید فکر کنید که هزاران ورزشکار در مسابقات شرکت می‌کنند و تعداد مدال‌ها و طبعاً وزنشان زیاد است؛ اما دورریختنی‌های الکترونیکی ما به مراتب بیشتر است و مشکلی وجود ندارد.

اما از یک منظر دیگر به این تصمیم نگاه کنیم. وزن مدال و جنس آن مشخص‌کننده‌ی ارزش آن نیست. قطعاً زحمات هزاران ورزشکار که در نهایت تعداد معدودی از آنها به مرحله‌ی دریافت مدال می‌رسند را با تکه‌ای فلز نمی‌توان جبران کرد؛ اما ژاپنی‌ها راه حل بهتری دارند. آنها با بازیافت فلزات و دیگر مواد، به مردم جهان می‌گویند که باید از تخریب محیط زیست نهایت تلاشمان را بکنیم و از طرفی یک مدال طلا تکه‌هایی از خاطرات شیرین گجتی هزاران انسان را با خود حمل می‌کند! چه بسی وسایلی که سال‌ها همراه ما بوده‌اند و اکنون می‌توانند بخشی از یک یادگار ارزشمند باشند.

کمپینی که ژاپنی‌ها به راه انداخته‌اند، به جمع‌آوری ۸ تن فلز منتهی می‌شود که ۴۰ کیلوگرم آن طلا، ۴۹۲۰ کیلوگرم آن نقره و ۲۹۴۴ کیلوگرم آن برنز است. از ماه آوریل جعبه‌های جمع‌آوری وسایل بی‌استفاده از ۲۴۰۰ فروشگاه NTT DoCoMo و همین‌طور دفاتر عمومی سراسر ژاپن قرار می‌گیرد. با استخراج ۸ تن فلز موردنیاز برای ساخت ۵۰۰۰ مدال، این طرح خاتمه پیدا می‌کند.