هنوز داغ ۱۳ دی‌ماه ۱۳۹۸ یادمان نرفته است. روزی که حاج‌قاسم سلیمانی آسمانی شد و سوگ بر دل عالم نشست. روزی که نه ایران، بلکه یک جهان در غم ازدست‌دادن قهرمان خوبی‌ها، یک‌صدا ضجه زده و برای پاسخ‌دادن به دشمن هم‌بعیت شدند.

آری، حاج‌قاسم سلیمانی رفت؛ اما سلیمانی‌های زیادی از گوشه‌وکنار این دیار بلند شدند تا با الگوبرداری از این شهید والامقام، برای دفاع از حریم ولایت جهاد کنند.

امروز افرادی تحت مکتب پندهای پدرانه رهبری و توصیه‌های حاج‌قاسم سلیمانی، تربیت شدند که نه‌تنها از توطئه‌ها و تهدیدهای دشمن واهمه‌ای ندارند، بلکه برای پویایی درخت انقلاب و درهم‌شکستن پیکره پوشالی آمریکا جان‌برکف می‌گذارند.

و اما دشمن با حرکات کوردلانه خود به جهان ثابت کرده که از کوچک‌ترین عضو ایرانی هم می‌ترسد؛ چراکه ایرانیان پرورش‌یافته مکتب حاج‌قاسم بوده و همواره خط عاشورا را مشی می‌کنند.

کج‌فهمی‌های دشمن را می‌توان در حملات تروریستی به مرزبانان یافت؛ افرادی که بی‌منت بر مسیر ورود دشمن به خاک وطن دژ بسته و درس «ما ملت امام حسینیم» را مشق می‌کنند.

از زائرانت هم هراس دارند-حاج قاسم سلیمانی

بی ادراکی دشمن را می‌توان در حمله تروریستی شاه‌چراغ و انفجارهای کرمان در ۱۳ دی‌ماه ۱۴۰۲، مصادف با چهارمین سالگرد ترور حاج‌قاسم سلیمانی یافت. حادثه‌ای که تا لحظه نگارش این یادداشت، ۹۱ شهید و بیش از ۲۸۰ مجروح برجای گذاشته و عزم ملت ایران را برای پاسخی کوبنده به دشمن بیش‌ازپیش جذب کرد.

حالا ۱۳ دی‌ماه، یادآور قاسم سلیمانی‌های زیادی در ایران است. حالا دشمن باید منتظر سیلی محکمی از سوی ایران باشد؛ چراکه خون شهدای زائران حاج‌قاسم، سیلی از خشم ملت را جاری ساخته و گوش‌به‌فرمان رهبری هستند تا پاسخی به‌موقع و دقیق به دشمن بدهند.

به‌راستی که حاج‌قاسم چه زیبا گفت: «ما ملت شهادتیم؛ ما ملت امام حسینیم! بپرس؛ ما حوادث سختی را پشت سر گذاشته‌ایم».