در تقویم جهانی، هفته‌ای به نام «هفته کارآفرینی» بهانه‌ای شده تا به تجلیل از کسانی بپردازیم که با ایده‌های نو، جسارت عمل و نگاه آینده‌نگر، مسیرهای تازه‌ای در اقتصاد می‌گشایند. این هفته فرصتی است برای توجه عمیق‌تر به اکوسیستم کارآفرینی کشور؛ سیستمی که قلب تپنده‌اش، تولید ارزش است.

 شعار سال ۱۴۰۳ با عنوان «سرمایه‌گذاری برای تولید» بار دیگر نشان داد که توجه به تولید ملی و رونق آن، اولویت نخست سیاست‌گذاری کشور است. اما تولید، بدون ایده‌های نو، بدون خلق ارزش و بدون موتور محرکه‌ای به نام کارآفرینی، نمی‌تواند به‌تنهایی بار تحول اقتصادی را به دوش بکشد. کارآفرینان، همان افرادی‌اند که با پذیرش ریسک، شناسایی فرصت و بهره‌گیری از منابع محدود، چرخ تولید را به حرکت درمی‌آورند.

در چنین بستری، حمایت از کارآفرینان و زیست‌بوم نوآوری دیگر یک انتخاب نیست؛ بلکه ضرورتی راهبردی است. حمایت‌هایی که می‌تواند در قالب‌های مختلفی نمود یابد:

  • تسهیل دسترسی به منابع مالی و سرمایه‌گذاری هوشمند: سرمایه‌گذاران باید تشویق شوند تا ریسک‌پذیرتر باشند و به‌جای سرمایه‌گذاری سنتی، به سمت طرح‌های نوآورانه با ارزش افزوده بالا حرکت کنند.
  • ایجاد زیرساخت‌های حمایتی پایدار: مراکز رشد، شتاب‌دهنده‌ها، پارک‌های علم‌وفناوری، و صندوق‌های جسورانه باید با نگاه توسعه‌ای و نه صرفاً حمایتی، در خدمت رشد ایده‌ها قرار گیرند.
  • اصلاح مقررات دست‌وپاگیر و محیط حقوقی کسب‌وکار: کارآفرینان بیش از هر چیز، نیاز به محیطی دارند که اجازه آزمون‌وخطا بدهد؛ نه آن‌که در پیچ‌وخم بوروکراسی‌ها متوقف شوند.
  • حمایت از کارآفرینی در مناطق کمتر برخوردار: تولید پایدار در گرو توزیع متوازن فرصت‌هاست؛ باید ظرفیت‌های بومی و انسانی مناطق مختلف کشور فعال شود.

تجربه جهانی نشان داده است که هر جا حمایت معنادار و سیاست‌گذاری پایدار در مسیر رشد کارآفرینی بوده، اقتصادهای محلی و ملی متحول شده‌اند. ما نیز اگر می‌خواهیم «سرمایه‌گذاری برای تولید» را به حرکتی عینی تبدیل کنیم، باید از کارآفرینان، نه به‌عنوان افراد خاص، بلکه به‌عنوان سرمایه‌های ملی حمایت کنیم.

هفته کارآفرینی، یادآوری این حقیقت است: 

نوآوری، دلیران خود را می‌طلبد و این دلیران، همان کارآفرینان ما هستند