معرفی مستند «من هیث لجر هستم» (I Am Heath Ledger) محصول سال 2017

فستیوال فیلم تریبکا، امسال سه مستند درباره‌ی بازیگران متفاوتی که کارهایشان به وسیله‌ی دوربین ضبط شده پیشنهاد داده است. «من هیث لجر هستم» یکی از آنان است. «من هیث لجر هستم»، ممکن است دیدگاه تو را نسبت به این سوژه تغییر بدهد، در حالی که تو سال‌های زیادی را به تماشای او نشستی. این مستند، قدم به قدم زندگی بازیگر برنده‌ی اسکار را با همکاری یک دوست صمیمی و یک کارگردان نشان می‌دهد. این مستند که ساخته‌ی «آدرین بویتنهوز» و «دریک مورای» است، پر از مصاحبه با دوستان صمیمی او است، بعضی از آن‌ها، او را از استرالیا می‌شناختند. «من هیث لجر هستم» چیزهایی را که ما از فیلم‌شناسی او می‌دانیم تایید می‌کند و اینکه او یک روح ماجراجو بود، کسی که نقش‌هایش را همان‌طور که مردم ورزش‌های پرخطر انجام می‌دهند، انتخاب می‌کرد. او می‌خواست خود را با هر پروژه‌ی عظیم جدیدی به چالش بکشد، حتی اگر این موضوع او را به بازیگر قابل پیش بینی تبدیل کند. چنانکه مستند، تاریخچه‌ی فیلم‌های او را پروژه به پروژه جلو می‌برد، از طریق صحبت‌های اشخاصی که درباره‌ی اخلاق و رفتار لجر می‌گویند، یک متن جذاب را فراهم می‌کند: زمانی که او نقشی در فیلم «چهارپر» گرفته بود یا آرزوها و ترس‌هایش هنگامی که خود را برای بازی در فیلم «میهن پرست»، ساخته‌ی «مل گیبسون» آماده می‌کرد.

بیان مکالمات و رفتارهای متقابل او با دوستانش آن زمانی که او نقشی را در «شوالیه‌ی تاریکی» به عهده می‌گیرد یا اینکه چه میزان از شهرت را می‌خواست، چیزی که در نهایت به آن رسید. «من هیث لجر هستم» نوع خاصی از مستند یک هنرمند مشهور است که سوژه‌ی خود را روی زمین نگه می‌دارد و همه‌ی داستان هایش را باورپذیرتر می‌سازد. چیز دیگری که «من هیث لجر هستم» را متفاوت می‌کند، اندازه‌ی زمانی فیلمی است که لجر از خودش گرفته‌است، که تاییدکننده‌ی وضعیتی است که هرکسی درباره‌ی فکر دائمی‌اش، با دوربین چیزی را به اشتراک می‌گذارد و او از عشقش درباره‌ی فیلم می‌گوید. بخش‌های متفاوتی که شامل نمایش لجر به عنوان ستاره‌ی فیلم شخصی خودش است (کلوس‌آپ‌ها و اداهایی که برای دوربین درمی‌آورد)، راهی که برای مطالعه‌ی بیان از طریق صورت یا آموزش نمایشنامه پیش گرفته بود.

بخش بعدی در مستند درباره‌ی این است که چطور او موزیک ویدیو می‌ساخت و نشان می‌دهد چقدر ذهن متمرکزی به عنوان یک کارگردان داشت و فعالیتش به عنوان یک بازیگر، انرژی او را در پشت دوربین پژمرده کرد. این موضوع، از دست رفتن استعداد او را غم‌انگیز می‌کند. به ویژه اینکه «من هیث لجر هستم» درباره‌ی خصیصه‌های کارگردانی صحبت می‌کند که او می‌خواست در خود بسازد. سبک هنری مستند، حرارت و ذوق درونی خودش را کم دارد، اغلب مثل بیوگرافی (A&E) عمل می‌کند مخصوصا زمانی که توجه فیلم به سوی استعداد و روحیه‌اش در یک زندگی داخل دوربین می‌رود که گویی «امی» (Amy) بعدی را ساخته‌است. با این حال، «من لجر هستم» یک مستند مهم درباره‌ی طریقی است که دنیا به لجر نگاه می‌کند و کارش را با استفاده از فیلم‌های دوست داشتنی جلو می‌برد.