ساعت‌ها یکی پس از دیگری می‌گذرند و به زمان برگزاری یکی از مهیج‌ترین رقابت‌های سینمایی جهان یعنی مراسم اسکار نزدیک و نزدیک‌تر می‌شویم. در این مجال بد نیست اندکی بیشتر با تاریخچه ساخت مجسمه‌ی معروف اسکار آشنا شویم.

مجسمه‌ای که در جریان مراسم اسکار به برندگان اهدا می‌شود، از جنس برنز روکش گرفته شده با طلاست. البته این مجسمه در طول سالیانی که گذشت، شاهد تغییر و تحولاتی چند بوده است. به عنوان مثال پس از مدتی برنز کنار گذاشته شده و از فلز «بریتانیا» (Britannia) استفاده شد که آلیاژی شبیه به آلومینیوم است؛ سپس مس، نقره و البته ۲۴ قیراط طلا نیز به آن اضافه می‌شود.

در طول جنگ جهانی دوم به مدت سه سال و به دلیل کمبود فلزات، مجسمه‌های اسکار را از گچ ساخته و سپس آن را رنگ آمیزی کردند. پس از اتمام جنگ جهانی، آکادمی از برندگان قبلی خواست تا مجسمه‌های گچی را مرجوع و مجمسه فلزی روکش شده با طلا را دریافت کنند. از آن زمان تا کنون تنها پایه‌ی مجسمه دچار تغییر و تحول شده است.

 مدل اصلی اسکار در سال ۱۹۲۸ در ریخته گری شامووی و پسران (Shumway & Sons) در باتاویای ایلینویز (Batavia) ساخته شد؛ جایی که مدل‌های اولیه جوایز «وینس لومباردی» و «جوایز امی» نیز آماده شده است. از سال ۱۹۸۳ تا سال ۲۰۱۵، هر سال نزدیک به ۵۰ مجسمه در شرکت «اونز و شرکا» (Owens & Company) در شهر شیکاگو ساخته شده که تولیدشان دست کم بین سه تا چهار هفته به طول می‌انجامید.

از سال ۲۰۱۶ مجدداً آکادمی اسکار از برنز برای بدنه و هسته‌ی اصلی مجسمه‌ها استفاده کرده است. همچنین با توجه به اسکن دیجیتالی که از مجسمه‌ی اصلی سال ۱۹۲۹ گرفته شده، سعی شد تا در طراحی‌های جدید به جذابیت سه بعدی و مدرن و نیز پایه‌ی سیاه رنگ آن توجه بیشتر شود. هم اکنون برای ساخت مجمسه از چاپگر سه بعدی و مدل سرامیکی مجسمه استفاده می‌شود و مواد اصلی کار هم برنز مایع است که بعداً طی فرآیند آبکاری و با استفاده از ۲۴ قیراط طلا به شکل نهایی در خواهد آمد، البته این روش جدید به زمان بیشتری نیاز دارد. این شرکت امیدوار است که ساخت و تولید دیگر تندیس‌های اهدا شده در مراسم جوایز آکادمی را نیز برعهده بگیرد.