دلایل به تعویق انداختن کارها در افراد مختلف متفاوت است. بعضی‌ها دنبال این هستند که همه چیز کمال و تمام باشد تا کار را به نتیجه برسانند و بعضی دیگر ترجیح می‌دهند که در لحظات پایانی دست به کار شوند. در این مطلب به بیان ۵ مدل شخصیتی پرداخته و توجیهات ذهنی آن‌ها برای به تعویق انداختن کارها را توضیح داده‌ایم.

تعویق انداختن کارها باعث می‌شود که یک فرد به طور متوسط ۲۱۸ دقیقه از زمان روزش را بیخودی دور خودش بگردد! به عبارت دیگر، بیش از ۳ ساعت از زمان شما در هر روز تلف می‌شود که معادل تقریبا ۲ ماه در سال است. وقت‌کشی و به تعویق انداختن کارها به این شکل زمان شما را هدر می‌دهد!

با این حال همه‌ی ما کارهای واجبی داریم که به بعد موکول می‌کنیم. حتی وقتی تلاش می‌کنید که کارها به تعویق نیاندازید باز هم عواملی هستند که شما را به این رویه سوق می‌دهند.

زندگی مدرن باعث به تعویق انداختن کارها شده است؟

در عصر امروز، انتخاب‌های وسوسه‌انگیز متعددی وجود دارند که باعث می‌شوند کارها را به تعویق بیاندازیم. چک کردن آخرین اخبار، به روز رسانی شبکه‌های اجتماعی، چت کردن با دوستان و دیگر موارد باعث می‌شود که همیشه گزینه‌های جذابی پیش روی ما باشد. ضمن این که نوتیفیکیشن‌ها و ویدیوهای یوتیوب هم به معنای واقعی کلمه، این چرخه را بدون توقف کرده‌اند.

البته که اینترنت عالی است و در دنیای ارتباطات، انقلاب برپا کرده است. مشکل اینجاست که چنانچه اوضاع را کنترل نکنید اینترنت می‌تواند مانند یک خون‌آشام الکترونیکی شما را ببلعد.

با این حال، تکنولوژی تنها مقصر این ماجرا نیست!

به تعویق انداختن کارها مربوط به عواطف ما است

به نظر می‌رسد که تعویق و وقت‌کشی در هسته‌ی وجودی هر یک از ما برقرار است. چرا که تعویق انداختن به شدت با احساسات ما مرتبط است. بیایید به طور خلاصه نگاهی زیست‌شناسانه به موضوع داشته باشیم. سامانه‌ی عصبی احساسی بدن به عنوان مرکز عاطفی مغز عمل می‌کند. این بخش برای مدیریت مدارهای مربوط به پاسخ‌های حمله یا گریز طراحی شده است. به بیان دیگر این سیستم به ما اجازه می‌دهد که احساس ما در اولویت قرار بگیرد.

زمانی که احساسات ما منفی است (مثل زمانی که اخبار بد می‌شنویم) به دنبال راهکارهای برا پرت کردن حواس‌مان می‌گردیم. این کارها می‌تواند شامل اقداماتی چون خوردن شکلات، سر زدن به شبکه‌های اجتماعی یا دیدن برنامه‌های تلویزیون باشد.

همین مسئله به نوعی باعث ایجاد تعویق می‌شود. یک پروژه‌ی کاری را در نظر بگیرید که باید طی آن‌ها کلی تحقیقات انجام دهید. متاسفانه این تحقیقات کاری نیست که از انجام آن‌ها لذت ببرید پس به طور مداوم دنبال این هستید که حواس خود را به کار دیگری مثل نوشیدن قهوه با همکاران یا هر کار دیگری غیر از اتمام پروژه پرت کنید. تعویق انداختن و احساسات ما تا ابد با هم در ارتباط هستند مگر این که کشف کنید که چطور این حلقه‌ی اتحاد را بشکنید! خوشبختانه، راه‌هایی برای آزاد شدن از این اتحاد شوم! وجود دارد.

 ۵ مدل شخصیتی که باعث به تعویق انداختن کارها می‌شوند

غریزه‌ی ما برای ارضای لذت‌های پیرامون، می‌تواند یکی از این ۵ شخصیت را در ما ایجاد کند. در ادامه نگاهی به این ۵ مدل شخصیتی خواهیم پرداخت.

۱. شخصیت کمال‌گرا

کمال‌گراها لذت را در بی عیب و نقص بودن می‌دانند. بنابراین این دیدگاه باعث می‌شود که از هر گونه ناکامی و شکستی بیش از حد واهمه داشته باشند. به همین دلیل، آن‌ها اغلب نمی‌توانند کارها را کامل کنند، چرا که همیشه به دنبال زمان‌بندی با یک رویکرد کامل هستند. از این رو یک شخصیت کمال‌گرا در نهایت، کاری را به پایان نمی‌رساند چرا که هیچ چیز به اندازه‌ی کافی از نظر او کامل نیست.

مطمئنا تا به حال بارها با این افراد مواجه شده‌اید. در دفتر کار، شخصیت کمال‌گرا را می‌بینید که به صفحه‌ی مانیتور خود خیره شده و مدام در حال وارد کردن تغییرات جزئی در برنامه‌های سخنرانی، اسناد و فایل‌های خود است. در واقع، آن‌ها به جای پایان دادن به یک کار، در یک چرخه‌ی بی پایان ویرایش و حذف قرار می‌گیرند.

۲. شخصیت رویاپرداز

رویاپردازی در مقایسه با زندگی واقعی که پر از چالش‌ها و مشکلات است، سرگرم کننده و لذت‌بخش به نظر می‌رسد. جای تعجب نیست که یک رویاپرداز ترجیح می‌دهد در مرحله‌ی رویایی باقی بماند. به این ترتیب، رویاپردازها مجبور نیستند به طور واقعی کار کنند یا خود را در موقعیت‌های استرس‌زا قرار دهند.

رویاپردازی باعث می‌شود که افراد درک غلطی از دستاورد داشته باشند و ذهن آن‌ها مدام در حال پیش‌بینی برنامه‌ها و جاه‌طلبی‌های بزرگ باشد. متأسفانه برای این افراد، این برنامه‌ها به احتمال زیاد در حد رویا باقی خواهند ماند و هرگز به دستاورد ارزشمندی نخواهند رسید. احتمالا افرادی از این قبیل را بشناسید. هر بار که ان‌ها را می‌بینید کلی اهداف و ایده‌های عجیب و غریب سر هم می‌کنند اما هیچ حرکتی که ان‌ها را به هدف‌هایشان برساند، نمی‌کنند. پس از سال‌ها گوش دادن به داستان‌های آن‌ها، فقط یک نتیجه می‌رسید: آن‌ها خوش‌خیال‌هایی بیش نیستند!

۳. شخصیت اجتناب‌کننده

شعار اجتناب‌کننده‌ها این است: «با هیچ کاری نکردن اتفاق بدی نخواهد افتاد.»

در حقیقت، اجتناب‌کنندگان از انجام هر کار و هر اشتباهی ترس دارند. آن‌ها برای جلوگیری از حوادث غیر مترقبه ترجیح می‌دهند دست به هیچ حرکتی نزنند. در نهایت، با این که اشتباهات کمی می‌کنند اما دستاوردهای آن‌ها هم به همان میزان اندک است.

در محل کار، اجتناب‌کنندگان به راحتی قابل تشخیص هستند. آن‌ها به ندرت صحبت می‌کنند و ترجیح می‌دهند که موقعیت فعلی خود را حفظ کنند. ضمن این که اجتناب‌کننده‌ها فعالیت چندانی از خود نشان نمی‌دهند و طرفدار این دیدگاه هستند که «از حداقل‌ها فراتر نمی‌روم.» آن‌ها ممکن است نیروی کار قابل اعتمادی به نظر برسند اما در واقعیت فاقد هیچ گونه رشد و ترقی هستند.

۴. شخصیت بحران‌ساز

بحران‌سازها اعتقاد دارند که در لحظات بحرانی نزدیک به مهلت پایانی! کارها را بهتر پیش می‌برند. از این رو به جای این که برای تکمیل کارهایشان برنامه‌ریزی کنند، ترجیح می‌دهند تا قبل از رسیدن مهلت پایانی از زمان خود لذت ببرند!

ممکن است چنین دیدگاهی ناخودآگاه به نظر برسد، اما بحران‌سازها معتقد هستند که زود دست به کار شدن باعث می‌شود که لذت کافی را از زمان خود نبرند! چنین طرز فکری در ذهن آن‌ها تقویت شده است چرا که بارها و بارها کار را در دقایق ۹۰ به پایان رسانده‌اند. از این رو، کیفیت کار این افراد قربانی عجله کردن‌شان در دقایق پایانی می‌شود.

۵. شخصیت سر شلوغ

یک به تعویق‌انداز سر شلوغ قطعا مشغول است اما توانایی اولویت‌بندی کاری ندارد. آن‌ها هر کاری که حسش را داشته باشند، انجام می‌دهند! در واقع برای آن‌ها مهم نیست که کدام کار اولویت دارد و اول باید به کدام کار بپردازند! اولویت‌بندی کارها مرحله‌ای است که به زمان‌بندی اضافی نیاز دارد و از نظر سر شلوغ‌ها اولویت‌بندی اهمیتی ندارد. به این ترتیب سرشلوغ‌ها کار می‌کنند، اما کارهایشان به درد پیشبرد پروژه نمی‌خورد! خروجی کار ان‌ها نشان می‌دهد که چقدر در مهارت‌های سازمانی ضعیف هستند.

چگونه با تعویق و وقت‌کشی مبارزه کنیم؟

اگر از تعویق رنج می‌برید، مشخص کنید که کدامیک از شخصیت‌های فوق در مورد شما صدق می‌کند. وقتی تیپ شخصیتی خود را از بین موارد بالا پیدا کردید، زمان بگذارید و به دنبال راهکارهایی برای خروج از این وضعیت باشید. به عنوان مثال، اگر یک رویاپرداز هستید، به این فکر کنید که چطور می‌توان رویاها را به واقعیت تبدیل کرد. در بیشتر موارد، به یک هدف نهایی و یک برنامه‌ریزی برای رسیدن به آن نیاز دارید. با گام‌های لحظه‌ای کوچک می‌توانید دور کردن این وضعیت را برای خود آسان‌تر کنید. هر کس دلایل متفاوتی برای تعویق انداختن کارها دارد، اما هر دلیلی به نخستین اولویت احساسی ما مربوط می‌شود. با درک اینکه احساسات شما چگونه باعث وقفه انداختن در کارها می‌شوند، می‌توانید اقدامات دقیقی را برای خلاص شدن از حالات منفی انجام دهید.

اجازه ندهید که وقت‌کشی و به تعویق انداختن زمان زندگی شما را سرقت کند. همین حالا دست به کار شوید و با اعتماد نفس به سمت موفقیت‌ها حرکت کنید!