زن یا مردی که بارها شاهد آزار و اذیت‌های همسرش است و همسرش مرتب او را تحقیر کرده و به او توهین می‌کند، باز اصرار دارد که با همسرش زندگی کند؛ زیرا حس می‌کند بدون او نابود می‌شود.

در اصطلاح خودمانی روانشناس‌ها سندرومی به نام سندروم خاک بر سری وجود دارد . نوعی اختلال روحی، شخصیتی که ما وابسته به دیگری می‌شویم؛ به شکلی که اگر او هر بلایی سرمان در بیاورد باز او را می‌خواهیم و باز به او می‌گوییم بمان و آزار بده!

وابستگی به جای دلبستگی در روابط انسانی یک اختلال روحی است که  اغلب ریشه در کودکی ما و حمایت بیش از حد والدین از ما دارد. گاهی ریشه‌ی این وابستگی در ترس از تنهایی یا احساس بی‌ارزشی در درون ماست. شکست‌ها، یکی دیگر ار علل وابستگی‌‌های ناسالم هستند.

شایدهر کدام از ما در مقطعی از زندگی  دچار این سندروم شده باشیم و شخصی را به حدی دوست داشته‌ایم که در او حل شده‌ایم. به همین دلیل برای این که او نرود یا نرنجد، از خودمان، علایق و اعتقاداتمان به راحتی گذشته‌ایم تا تنهایی بی او بودن را تجربه نکنیم.

این سندروم، احساس بی ارزشی و حقارت را در ما تقویت می‌کند و ما به تدریج خودمان را از دست می‌دهیم و هیچ چیز در عالم انسانی بدتر از «از دست دادن خود» نیست.

البته این به آن معنا نیست که ما باید با یار و یا محبوب‌مان بجنگیم و مدام فردیت خویش را اعمال کنیم. دلبستگی یکی از قشنگ‌ترین حس‌ها در روابط انسانی است که باعث ایجاد وحدت با دلدار می شود، بدون این‌‌که ما خودمان را له و فدا کنیم، بدون این‌که ما محبت و عشق را گدایی کنیم، بدون اینکه ما در رابطه حل شویم یا با تصور نبودن یا رفتن یار، احساس نابودی و تباهی کنیم.

رهایی از سندروم وابستگی

برای رهایی از سندروم وابستگی و گیر افتادن در این تله‌ها باید قبل از هر اقدامی وابستگی ناسالم خود را شناسایی کنیم و در جهت رفع آن از یک مشاور با تجربه کمک بگیریم.

خودمان را دوست داشته باشیم و اجازه ندهیم عزت نفس ما به خاطر کسی یا چیزی از بین برود. ما حق نداریم برای هیچ دستاوردی خودمان را به حراج بگذاریم و شخصیت و عزت نفس خودمان را خدشه دار کنیم.

به خودمان مرتب بگوییم که تنهایی، خیلی بهتر از بودن با کسانی است که قدر و قیمت ما را نمی‌دانند یا مدام ما را آزار می‌دهند. تنهایی فرصتی است برای پیدا کردن خود، برای پیشرفت و توسعه خود، برای یافتن علاقه‌مندی‌ها و برای احترام گذاشتن به خود. ترس از تنهایی یکی از عواملی است که باعث ایجاد این سندروم می‌شود و باید این ترس کاذب را در خود ریشه کن کرد.

لازم نیست دیگران همیشه ما را تایید کنند. خود را محتاج تایید دیگران نکنیم. باید بدون تشویق و تایید هم بتوان زندگی کرد. چرا که ما برای نظر دیگران زندگی نمی‌کنیم.

انسان زیستن و با هویت و شخصیت زندگی کردن برای انسان برازنده‌تر از به هر قیمتی زیستن است. نباید اشتباه کرد و بعد از قطع یک وابستگی ناسالم، بلافاصله در یک رابطه‌ی جدید شیرجه زد تا وابستگی قبلی را بدون تلفات عاطفی و روحی جبران کرد. سعی کنیم تنهایی خود را بهتر بشناسیم و خود را درمان کنیم.