ای‌ام‌دی پردازنده‌های جدید Epyc سروری را معرفی کرد تا پردازنده‌های Xeon اینتل را به چالشی نو دعوت کند. به خصوص با مدلی که ۳۲ هسته‌ای است و کنترلر رم ۸ کاناله دارد! تراشه‌های جدید ای‌ام‌دی از نظر معماری هسته‌ها شبیه پردازنده‌های رایزن هستند و لذا عملکرد و توان مصرفی بهینه‌ای دارند.

مدتی است که اینتل و ای‌ام‌دی محدودیت‌های قانون مور را با معرفی نسل‌های جدید پردازنده‌های خود پشت سر می‌گذارند و گویا فعلاً زمان تسلیم شدن و پیروی از این قاعده‌ی جالب نرسیده است. نسل جدید پردازنده‌های سروری ای‌ام‌دی حداکثر ۳۲ هسته دارند و ۶۴ ترد را پردازش می‌کنند. در حقیقت ۴ قالب ۸ هسته‌ای کنار هم قرار گرفته و به این ترتیب ۳۲ هسته با ۴ کنترلر ۲ کاناله در یک تراشه‌ی بزرگ کنار هم قرار می‌گیرد. مجموعاً می‌توان ۲ ترابایت رم برای یک سوکت پردازنده در نظر گرفت و اگر مادربورد دو سوکتی باشد، حداکثر ۴ ترابایت رم در یک سرور قابل استفاده است. تعداد مسیرهای PCIe 3.0 پشتیبانی شده نیز ۱۲۸ عدد است که به راحتی پهنای باند مورد نیاز برای ۶ کارت گرافیک قدرتمند را فراهم می‌کند.

مدل برتر Epyc 7601 نام دارد که ۳۲ هسته‌ای است و سرعت هسته‌های آن در حالت پایه و بوست به ترتیب ۲.۲ و ۲.۷ گیگاهرتز است. البته اگر تمام هسته‌ها مشغول پردازش سنگین نباشند، سرعت کلاک به ۳.۲ گیگاهرتز افزایش پیدا می‌کند. این مدل توان طراحی حرارتی ۱۸۰ وات دارد.

ضعیف‌ترین پردازنده‌ی سری Epyc ای‌ام‌دی مدل ۸ هسته‌ای Epyc 7251 است. Epyc 7251 هسته‌هایی با سرعت ۲.۱ الی ۲.۹ گیگاهرتز دارد و توان طراحی حرارتی آن ۱۲۰ وات است. به نظر می‌رسد که این مدل نسبت به پردازنده‌های ۸ هسته‌ای معمولی رایزن بسیار پرمصرف است اما در حقیقت این تراشه ۶۴ مگابایت کش سطح سوم و کنترلر رم ۸ کاناله و ۱۲۸ مسیر پی‌سی‌آی اکسپرس دارد! بنابراین نمی‌توان آن را با Ryzen 7 1700‌ که ویژه‌ی کاربری معمولی است مقایسه کرد چرا که رایزن‌های معمولی فقط ۱۶ مگابایت کش سطح سوم و ۲۴ مسیر PCIe 3.0 دارند.

اما ببینیم ادعای ای‌ام‌دی در مورد قدرت پردازشی پردازنده‌های Epyc چیست:

همان‌طور که می‌بینید مدل ضعیف Epyc 7251 حدود ۳۸ درصد سریع‌تر از ۲ پردازنده‌ی زئون E5-2603 v4 اینتل است! اگر این اعداد واقعی باشند یا به واقعیت نزدیک باشند، قیمت پردازنده‌های سروری اینتل کاهش خواهد یافت.

ای‌ام‌دی در پلتفرم متشکل از پردازنده‌های Epyc استفاده از رم را به صورت NUMA یا دسترسی ناهمگون تعریف کرده و به این ترتیب پردازنده‌ها می‌توانند از رمی که مخصوص خودشان نیست هم استفاده کنند و البته تأخیر در دسترسی به حافظه بیشتر می‌شود.